Het grote struikelblok voor de wereld

Als je door Israël reist, ontbreekt het nergens aan Bijbelse geschiedenis.

Jaarlijks bezoeken miljoenen toeristen het heilige land en reizen in de voetsporen van Jezus, de apostelen en profeten. Toch ligt het échte Bijbelse hartland buiten de door de wereld erkende grenzen van het hedendaagse Israël.

Het echte hart is Judea en Samaria, tegenwoordig de ‘Westbank’ genoemd. Hier komen (nog) niet veel toeristen, maar juist dit is de plek waar God begon in te grijpen in de geschiedenis van de mens, waar Hij Zijn verbond sloot met Abraham, Isaäk en Jakob en waar bijna 400 jaar lang de tabernakel heeft gestaan. Ook in de toekomst zal er volgens de Bijbel voor Judea en Samaria een belangrijke rol te vervullen zijn. Zelfs Oost-Jeruzalem met de Olijfberg, Gethsemané, de Oude Stad en het Tempelplein wordt door de wereld niet erkend als Israëlisch gebied.

Druk vanuit de wereld

De wereld keert zich steeds meer tegen Israël en met name tegen de Joodse nederzettingen in Judea en Samaria. Er wonen nu ruim 350.000 Joden in wat ze noemen de ‘bezette gebieden’. De laatste jaren is de linkse BDS-beweging (Boycot – Desinvesteer – Sancties) volop actief om iedereen op te roepen Joodse producten te boycotten. Deze roep vindt wereldwijd steeds meer gehoor. Google er maar eens op. Je zal verbaast staan hoe levend de anti-Israël beweging vandaag de dag is en hoe snel het zich ontwikkelt.

Allerlei bedrijven, organisaties en artiesten worden onder druk gezet om Israël en in het bijzonder de Westbank te boycotten. Ook Nederlandse bedrijven cancelen samenwerkingen met Israëlische bedrijven, zoals bijvoorbeeld Royal Haskoning die twee jaar geleden onder druk van de Nederlandse regering een groot project afblies in Oost-Jeruzalem, net buiten de grenzen van de door Israël gewonnen oorlog in ’67. De VN gaf Royal Haskoning vervolgens een groot compliment. Overigens hebben de Palestijnen net zo goed last van deze boycot. Zij werken veelal voor Israëlische bedrijven.

De druk neemt hoe dan ook toe en we gaan steeds meer richting de tijd, zo geloof ik, dat Bijbelgetrouwe christenen nog de enige echte vrienden van Israël zijn. Zij staan niet achter Israël omdat de Joden zo’n geweldig volk zijn, maar omdat het Gods oogappel is. En Hij zegt dat wie Israël zegent, gezegend zal worden, maar wie Israël vervloekt, die zal vervloekt worden. We zien dat in de geschiedenis dit al vaak werkelijkheid is geworden. Alle volken die in de afgelopen eeuw hebben gestreden tegen Israël en Jeruzalem, hebben zich ‘vertild aan Jeruzalem’, zoals geschreven staat in Zacharia 12:1-3. Jeruzalem en het hartland van Israël zijn nog steeds HET struikelbok voor de wereld en dat zal het zijn tot Jezus’ terugkomst.

Elon Moreh

Een aantal keer heb ik in Samaria de Joodse nederzetting (=dorp) Elon Moreh bezocht, het gebied waar Abraham ging wonen toen hij in het land kwam. In Genesis 12 staat namelijk dat God Abraham riep uit Ur der Chaldeën, naar het land Kanaän. Abraham kwam aan bij de eik van Moré, vlak bij Sichem, en vestigde zich daar. Het is prachtig om op deze plek te staan en voor te stellen hoe het voor Abraham moet zijn geweest, dat God tegen hem zei: ‘Kijk om je heen, naar het noorden, oosten, zuiden en westen. Heel het land zal Ik je geven.‘ God herhaalde dit aan Jakob (Israël) bij de plaats Bethel, ook gelegen hier in Judea/Samaria. Voor de mensen die zeggen dat dit afgedaan heeft: in Ezechiel 47 wordt de toekomstige landsbelofte aan Israël nog een keer bevestigd.

Als je vanaf Elon Moreh uitkijkt over het dal, ligt daar nog steeds Sichem (vandaag de dag de Palestijnse stad Nablus) en aan de andere kant van het dal zien we de bergen Ebal en Gerizim. Toen het volk Israël gereed stond om het Beloofde Land in te trekken, was dit de plek waar zij zich opstelden. De helft van het volk bij de berg Gerizim (de berg van de zegeningen) en de andere helft bij de berg Ebal (de berg van de vloek). Ook vandaag de dag zie je deze twee bergen duidelijk liggen en het lijkt geen toeval dat de ene berg bloeit en de andere berg vrijwel dor is. Vroeger schijnt dit verschil nog groter te zijn geweest. God stelde aan het volk het leven en de dood voor, de zegen en de vloek.

Christenen en de wereld

Er is nog veel meer te vertellen over wat er in deze gebieden allemaal te vinden is in de Bijbel. Zo lezen we ook over Gog en Magog: vele volken zullen optrekken naar de bergen van Israël (lees Judea en Samaria), maar zullen vallen omdat God het voor Zijn volk opneemt. Uiteindelijk is alles een geestelijke strijd. Alleen vanuit de geestelijke werkelijkheid kunnen we begrijpen waarom vele duizenden mensen zich toewijden aan het boycotten van de Joodse Staat (niet eens meer alleen Judea en Samaria). Alleen dan begrijpen we waarom de VN zoveel resoluties aanneemt tegen Israël, terwijl de terroristische organisaties die dood en verderf zaaien, bijna niet vermaand worden. Het is schrikbarend om de stemmingen in de VN te zien tegen Israël. Op een paar landen na, zoals Amerika, stemmen alle landen voor de gekste standpunten tegen Israël. En dat, terwijl juist dat ene Israël een oase is (ook voor Arabieren) in de puinhoop van het Midden-Oosten.

Het wordt tijd dat we als christenen opstaan en ons verbinden met het volk van God. Zoals (de heidense) Ruth tegen (de Israëlitische) Naomi zei: ‘Uw God is mijn God en Uw volk is mijn volk’. Kunnen wij dit ook zeggen? Jezus is niet los verkrijgbaar. Als je Hem wilt, krijg je Zijn volk er automatisch bij. Vaak wordt Jezus van Zijn Joodse identiteit gescheiden en gaan we aan Zijn verbondenheid met Zijn volk voorbij. We eigenen ons ook graag Gods beloften aan Israël toe, maar we blijven stil als Zijn volk lijdt. Dit kan niet langer. Waarom schrijf ik dit? Ik geloof dat de druk op Israël steeds meer toe gaat nemen, ook in Nederland. We zien het al. Juist in die druk kunnen we iets van de Messias laten zien. We zien ook steeds meer openheid onder het Joodse volk om te horen over de Messias. God is aan het werk en ik wil meegaan in dat waar Hij mee bezig is.

Laten we ook bidden dat Gods Koninkrijk spoedig zal gaan komen. Ik moet denken aan de familie Ten Boom. De grootvader van Corrie ten Boom besloten rond 1850 al om wekelijks bidstonden te houden voor Israël, samen met vrienden en familieleden. Zij werden daar door de Geest toe aangespoord. Hoeveel te meer is dat gebed in onze tijd nodig?

Christian Verwoerd (1989) is zanger van de praiseband Ahava en zingt veel over Israël en Gods plan met de wereld.