De reactie van Israël was zoals Hamas had verwacht. Massale bombardementen op militaire doelen in de Gazastrook. Beelden van dode en gewonde onschuldige Palestijnse kinderen en vrouwen moeten de wereld overtuigen van het zogenaamde wrede en meedogenloze optreden van Israël. Deze beelden op tv en sociale media spelen een belangrijke rol in de wereldwijde publieke opinie. En terwijl de oorlog voortduurt, keert deze zich – ten onrechte – steeds meer tegen Israël.
Dictatuur en democratie zijn in deze oorlog duidelijk te herkennen. In Israël wordt verschillend gedacht over dit conflict en de bevolking is niet bang te zeggen hoe men er over denkt. Geluiden uit de Gazastrook en de rest van de Arabisch-islamitische wereld zijn eensgezind in hun haat tegen Israël. Heel opvallend was het beeld van een man in Gaza die met zijn dode kind in zijn armen schreeuwde dat dit alles de schuld van Hamas is omdat zij de oorlog zijn begonnen. Dat was een uniek geluid te midden van meer van hetzelfde. De Gazastrook is een dictatuur en Hamas duldt geen tegenspraak. Wie kritiek uit op de leiding van Hamas wordt gezien als een volksvijand en vriend van de zionistische entiteit. Dat betekent foltering in de gevangenis en de dood.
Israël heeft zich tot doel gesteld Hamas te vernietigen. Het probleem hierbij is dat het Israëlische leger wel mensen kan doden, maar de Hamas-ideologie niet. Als de oorlog hopelijk vroeg of laat voorbij is, dan blijven de Gazanen achter tussen de puinhopen, vervuld van verdriet, haat en woede tegen Israël. De armoede zal nog meer toenemen en Israël zal waarschijnlijk geen duizenden Gazanen meer de grens over laten om als gastarbeider te werken. Men vermoedt dat deze gastarbeiders gevoelige informatie hebben doorgegeven aan de Hamas hoe en waar aan te vallen.
Onzichtbare realiteit
Dit alles is de zichtbare werkelijkheid. Maar daarachter schuilt een geestelijke onzichtbare realiteit. Veel christenen zien dit conflict als een geestelijke strijd, een strijd van de Satan en demonen tegen het uitverkoren volk van God en tegen het land dat Hij zijn volk heeft gegeven. In de kerken wordt daar wereldwijd ook wel weer verschillend over gedacht. Waarom is de wereld zo geobsedeerd door dit klein landje met als hoofdstad Jeruzalem. God heeft zich aan deze stad verbonden, daar heeft vroeger de joodse tempel gestaan en men denkt dat die weer herbouwd zal worden op de plek waar nu de Rotskoepel staat. Jeruzalem is voor de islam de derde heilige stad. Daar zal de Mahdi naar toe komen op de laatste dag en zal de islam over de gehele aarde zegevieren. De (religieuze) joden verwachten voor altijd bevrijd te worden van hun vijanden met de komst van de Messias en de christenen verwachten vrede op aarde als Jezus terugkomt in Jeruzalem. Het hele conflict is niet los te zien van geloof, van religie of godsdienst zo u wilt.
Waarom is er zoveel om Jeruzalem te doen, zo veel verzet tegen het feit dat het thans de hoofdstad is van een joodse staat. Het is reeds lang geleden voorspeld dat alle volken zich tegen Jeruzalem zullen keren. De stad wordt door de profeet Zacharia in het Oude Testament beschreven als een beker wijn die de omringende volken bedwelmt. Wat er nog staat te gebeuren in Israël is reeds lang geleden beschreven in de bijbel, voor wie het gelooft. Uiteindelijk zal er vrede en rust komen.
Wees de eerste die reageert op "Ingezonden: Duiding Oorlog door docent Geschiedenis/Maatschappijleer"