Vanavond breekt Jom Kipur aan, Grote Verzoendag. De Parasha is Leviticus 16:1-34 en Numeri 29:7-11; de Haftara is Jesaja 57:14-58:14 en we lezen 2 Korinthe 5:10-21.
Nadat de twee zonen van Aharon, Nadabh en Abihu, vreemd vuur voor God hebben gebracht en daardoor gedood zijn, is het God genoeg; Hij stelt de geboden voor Jom Kipur כיפור יום in. Jom Kipur betekent letterlijk: Dag der Bedekking; bedekking van zonden. De zondebok wordt bedekt met de zonden van het volk en weggestuurd, de woestijn in, waar geen leven is voor een dier alleen en hij zal dus sterven, de zonden van het volk met zich meenemend.
Slechts één keer per jaar mag de hogepriester het Heilige der Heiligen binnengaan, alleen hij en niemand anders. Dit legt nog meer de nadruk op de exclusieve heiligheid van dit gebeuren. Er wordt niet meer in en uit gelopen door Aharon en zijn zonen, God stelt paal en perk aan hoe Hij genaderd wil worden. In Jesaja pakt God de goddeloosheid in ons aan, jawel, een goddeloze is niet iemand die God niet kent, maar juist iemand die God wel kent, maar er niet door veranderd wordt. We kunnen vasten en bidden en het kan ons allemaal niets helpen als we niet de knopen van onze goddeloosheid ontbinden, zegt Jesaja in 58:6.
Aharon moet tijdens het ritueel voor Jom Kipur eerst verzoening over zichzelf en zijn gezin doen en daarna moet hij twee bokken nemen en het lot daarover werpen, zo wordt uitgemaakt welke bok voor God geofferd wordt en welke de zondebok wordt. Het woord voor bok is se‘ier שעיר. Dit is een geheel ander dier dan de ram die ten brandoffer wordt geofferd (vs.3), namelijk een ajil איל. Over de ajil is nog meer te vertellen. In onze vertalingen staat dat wanneer Abraham gestopt wordt door God bij het offeren van zijn enige zoon Izaäk, dat hij dan een bokje vindt om in plaats van Izaäk te offeren, maar in het Hebreeuws staat hier geen bokje, maar een ajil, een offerlam, dat is wel even wat anders!
Dit hele gebeuren vindt plaats op de berg Moriah מוריה. Moriah betekent onder meer: Gods ruil. God ruilde het offerlam voor Izaäk. Veel later in de geschiedenis ruilde God onszelf voor Zijn eigen Offerlam, Zijn Zoon, Die op de berg Moriah stierf voor onze zonden, opnieuw vindt hier Gods ruil plaats. Maak niet de fout om Jehoshua/Jezus te vergelijken met de zondebok want dit is Hij niet! De zondebok is nooit geofferd, alleen maar de woestijn in gestuurd en Johannes heeft Jehoshua gepresenteerd als het Lam Gods dat de zonden der wereld wegneemt (Johannes 1:29). Een lam is een heel ander dier, een lam is waarschijnlijk ook het enige dier dat zelf kan kiezen voor de dood. Het is bekend dat een lam bij heel grote schrik kan sterven, ook al is daar medisch gezien verder geen enkele reden tot, daarom kon Jehoshua geen bok zijn want Hij koos ervoor om Zelf te sterven, Zijn leven af te leggen.
Zoals de bok geheel anders is dan het Lam, zo is ook Grote Verzoendag geheel anders dan het gebeuren met Pesach. Jom Kipur kan gezien worden als het antwoord van de mens op Zijn vraag of we onze zonden willen belijden en wegdoen, daarom zegt God ook dat Jom Kipur een eeuwigdurende instelling is (vs.31). Het offer van het Lam is niet goedkoop, we moeten er wel wat voor doen, ons leven stellen ter ere van Hem, Paulus zegt het zo raak in zijn 2e Corinthebrief: ‘Want wij allemaal worden geopenbaard voor de rechterstoel van Jehoshua.’
Leg dus af die zonden, want we zijn slechts met Hem opgestaan uit de doden om volledig te leven voor Hem en niet langer voor de zonden, die zouden echt begraven moeten zijn in het graf; als we vrijgekocht zijn, dan moeten we ons ook als vrijgekochten gedragen. Vergeving kan van één kant komen, echter voor verzoening zijn twee kanten nodig. Hij heeft naar ons Zich uitgestrekt aan het kruis om Zich met ons te verzoenen, terwijl Hij nota bene onschuldig was. Nu is het aan ons om ons dan ook uit te strekken naar Hem om verzoening van onze kant te doen; het gebeuren van Jom Kipur is niet achterhaald en niet teniet gedaan door Zijn kruisdood, maar veeleer hierdoor versterkt in betekenis.
Iedereen weet dat we nog steeds zondigen, ook al is Hij gestorven en opgestaan, wat doen we: blijven we in die zonde hangen of verzoenen we ons met Hem, Die Zich naar ons uitstrekt? Aan ons de keus! Zijn kruisdood en opstanding kunnen we elke dag gedenken, de Grote Dag der Verzoening ook.
Wees de eerste die reageert op "Parasha Jom Kipur: breken met de zonde"