Br. Jaap de Vreugd: De beelden van de indrukwekkende opening van het nieuwe Holocaustmuseum staan nog op ons netvlies. Wat een ontroerende en imposante gebeurtenis!
Eindelijk een plek van intense herdenking van de grote ramp die het Joodse volk in de nazitijd overkomen is – en van het gegeven dat op enkele uitzonderingen na de bevolking van ons land gewoon de andere kant opkeek.
Maar wat een bizarre situatie dat dit gebeuren overschaduwd werd door uitbarstingen van pure Jodenhaat, ingezet door fanatiek links en de fundamentalistische islam. Als het om het beschuldigen van Israël gaat, vinden de vreemdste partners elkaar. Een uitermate slechte beurt voor de autoriteiten van Amsterdam.
Wat me misschien wel het meest raakte, was een groep ‘antizionistische Joden’ die de lelijkste dingen over de staat Israël uitbraakten. De wereld waarin we leven, komt meer een meer in de greep van demonische Jodenhaat. Antisemitisme is eigenlijk nog een te positief woord. Een blamage voor Nederland.
Feestmaal
Ik moest denken aan Jesaja 25: een geweldige droom over de toekomst van God. Jesaja ziet een feestelijke maaltijd, waarbij de Heere de volken uitnodigt. Het zal gebeuren op deze berg, zegt Jesaja. Dat kan niet anders dan de berg van God zijn: Sion – de tempelberg, waar de Heere woont en troont in Zijn heiligdom. Hij zal regeren. Daar hebt u de reden van het feestmaal: het is een banket om het koningschap van God te vieren.
De volkeren zullen toestromen naar Sion. Niet alleen Israël, het volk van God, de vólkeren. God zal op deze berg de sluier verslinden waarmee het gezicht van alle volken omsluierd is, en de bedekking waarmee alle naties bedekt zijn. In Lucas 2 zingt Simeon dat Jezus gekomen is als een licht om de heidenen te verlichten.
Rouwsluier
Hij zal de sluier van ongeloof en onwetendheid van de volkeren wegnemen. De wereld van de volkeren tast in het duister als het om de kennis van de God van Israël gaat. In Jezus mag de wereld van het heidendom in aanraking komen met Hem die Israël al lang kent, de Eeuwige, de God van Abraham, Isaak en Jakob. God neemt de blindheid van de volken dus weg.
In de tweede plaats doelt de profeet hier op een oosters rouwgebruik. Is er iemand gestorven, dan trek je een doek over je gezicht als teken van verdriet en rouw. Dus: de volken zijn bedekt met een rouwsluier. Een aangrijpend beeld. Maar wat doet God op die dag? Hij neemt op de berg Sion het rouwkleed van de volken weg! Hij zal het verslinden, zegt de tekst. Op de berg van het feestmaal der volken is niet alleen de blindheid van de volken weggenomen, maar moet ook de dood verdwijnen.
De smaad wegnemen
Jesaja noemt nog iets anders. Op die berg zal God de smaad van Zijn volk van de ganse aarde wegnemen. Dat kan niet anders dan Gods eigen volk zijn: de kinderen van Abraham. Er is sprake van “volkeren” en “volk”, van de heidenen en van Israël. Het hóórt dus bij de toekomst van God en Zijn Messias, dat Hij de smaad van Israël van heel de aarde wegneemt! Juda, de Jood, zal onder de volken niet langer beschimpt worden.
Wat hebben ze ervan geweten, van smaad, de kinderen van Abraham, de Joden! En zeker in deze tijd, nu een inktzwarte nacht van demonische Jodenhaat over de wereld gaat sinds de oktoberpogrom. Tegenwoordig is de staat Israël de Jood onder de staten. Het lijkt wel alsof Jodenhaat, antisemitisme, een kankergezwel in het leven van de volkeren is, een dodelijke ziekte, een donkere haat, die de wereld vergiftigt. Maar, deze kanker zal genezen worden op die dag van het feestmaal en van de overwinning van de dood!
Perspectief
God neemt de smaad van Zijn volk weg van de ganse aarde. Hij rehabiliteert Zijn eigen volk voor de ogen van de ganse aarde! En dan luister ik opnieuw naar Simeon. Jezus kwam om de bedekking van de naties weg te nemen en tot heerlijkheid, tot glorie van uw volk Israël. Daarmee komt wat God aan Abraham beloofde tot zijn doel: alle geslachten van de aardbodem in Abraham gezegend. De volken gered van duisternis en ondergang en dood, en Israël (eindelijk!) onthuld als volk van God, omgeven door de kabod (glorie, heerlijkheid) van de Eeuwige.
Wat een geweldig perspectief. We kunnen dat laatste niet genoeg onderstrepen. In de kerkgeschiedenis is dat helaas volkomen omgedraaid. Volgens velen heeft de komst van Jezus uiteindelijk ondergang en vloek over Israël gebracht. Ik geloof dat nog veel te weinig christenen zich realiseren wat de naam Jezus aan zwarte en pijnlijke associaties bij Joden oproept. Maar wat zullen alle verguizers van Israël op hun neus kijken als ze Israël omringd zullen zien door de heerlijkheid van God! Hij neemt de smaad weg en straft de vijanden!
Wees de eerste die reageert op "CvI – De smaad van Zijn volk weggenomen"