De Hebreeuwse taal zit vol geheimen en inzichten. Het eerste vers in de Bijbel luidt: ‘In het begin schiep God de hemel en de aarde’. In het Hebreeuws klinkt het vers zo: ‘Bereshit Bara Elohim et HaShamayim we’et Ha’Aretz’ – בְּרֵאשִׁית בָּרָא אֱלֹהִים אֵתָּׁמהַשִם וְאֵת הָאָרֶץ
in de Hebreeuwse Bijbeltekst bestaat dit vers uit zeven eenvoudige woorden, die we vandaag de dag nog steeds gebruiken in de gewone Hebreeuwse omgangstaal.
Zoals het woord Bereshit voor begin, hoewel we in het woord Bereshit ook het woord voor ‘hoofd’ – Rosh – vinden, omdat het hoofd het begin is van ons lichaam.
Bara betekent gemaakt, geschapen.
Elohim is een naam voor God, waarbij Elohim op zich een meervoud is.
Het woord Shamayim betekent de Hemel, en bevat het woord voor water, Mayim, want hemel en lucht zijn gemaakt van water.
In de spreektaal is Aretz het land, maar in het eerste Bijbelvers en de volgende betekent dit woord de aarde, de wereld of de planeet. Want God heeft de aarde in zes dagen geschapen, of heeft God alleen het Beloofde Land in zes dagen geschapen? Overigens zijn er interessante bijbelinterpretaties hierover.
Ook over het onvertaalbare woordje et na Elohim. Et is geschreven met de eerste en laatste letters van het Hebreeuwse alfabet, dat is Alef (א) en Tav (ת). Als zodanig kan men dit ook zo lezen: ‘In het begin schiep God Alef en Tav, het begin en het einde.’
De Hebreeuwse taal zit vol met mysteries en waardevolle inzichten, waarvan vele niet direct herkenbaar zijn als we de Bijbel voor het eerst lezen. Vaak is het pas op de 100ste lezing dat de volledige betekenis duidelijk wordt.
Door Aviel Schneider, hoofdredacteur van Israel Today.
Bijzonder, als je leest: in het begin schiep God het begin en het einde!
Zou je dat ook kunnen opvatten als: alle gebeurtenissen bestaan al vanaf het begin?
Of: het verleden en de toekomst bestaan naast elkaar?
De tijd zoals wij die beleven is een gevolg van onze beperkte geest
Bij God is 1000 jaar als één dag, en omgekeerd.