Gods beloften aan Israel

De Ene maakt het in onze dagen waar! 

Zie, sommigen zullen van ver komen:
zie, anderen uit het noorden en uit het westen,
en weer anderen uit het land Sinim.

Jesaja 49 vers 12

Dit vers betekent dat God de ballingen van Israël van de vier hoeken van de aarde bijeen zal brengen en hen naar Sion zal terugvoeren. Er worden drie richtingen genoemd zonder aan te geven om welke landen het precies gaat. De vierde richting wordt wel bij name genoemd: het land Sinim. Hier doen zich drie vragen voor: waar ligt het land Sinim, wat doen de ballingen van Israël in dit land en wat betekent de naam Sinim (Sinnim)? Waar ligt het land Sinim?

door prof. Menashe Har El van de Universiteit van Tel Aviv

Rashi en Jonathan interpreteren het als “uit een zuidelijk land”. De commentaren van Radak en Mezudat David zeggen ook: “Het ligt in de zuidenhoek”. Tegenwoordig identificeren wetenschappers Sinim met Syene in de buurt van het huidige Aswan in Zuid-Egypte, bij de Soedanese grens. Bewijs daarvoor levert Ez. 29: 10, waar de profeet zegt: …en zal Ik het land Egypte tot een volkomen puinhoop maken, een wildernis van Migdol af tot Syene toe, tot aan de grens van Ethiopië. Wanneer hebben de joden dit afgelegen gebied bereikt en wat deden zij daar?

De algemeen aanvaarde theorie is dat joden zich in Egypte vestigden toen het land door vreemde heersers werd geregeerd. Nadat de Assyriërs in het begin van de achtste eeuw voor Christus Samaria hadden veroverd, brachten zij de joodse en andere vluchtelingen als huurlingen naar de Egyptische grens over. Daar moesten zij zich vestigen en vormden zij een buffer tegen de Ethiopische dynastie. Toen de Assyriërs in 650 v.Chr. door Psammetichus waren verslagen, bleven deze joodse vluchtelingen in Egypte wonen. De Bijbel vertelt ons iets over de vlucht van de joden en hun legerofficieren naar Egypte in de tijd dat Jeruzalem door de koning van Babylon werd verwoest. Toen ging het gehele volk, klein en groot, met de legeroversten op weg, en zij kwamen in Egypte; want zij waren bevreesd voor de Chaldeeën (2 Koningen 25:26).

Ook Jeremia vermeldt dat de legerofficieren onder Jochanan, de zoon van Kareach, en Azarja, de zoon van Hosaaja, met de vluchtelingen uit Juda naar Egypte trokken. En hij noemt in hoofdstuk 44:1 de plaatsen waar zij in Egypte waren gaan wonen. Het woord, dat tot Jeremia kwam voor al de Judeeërs die in het land Egypte woonden, die in Migdol, in Tachpanches, in Nof en in het land Patros woonden… Op het kaartje ziet u de steden in geografische volgorde. Migdol in het noorden, dan Tachpanches, dat Daphnae heette; Nof was Memphis bij Cairo, en het land Patros ligt in Opper-Egypte, in het zuiden.

Toen Egypte door buitenlanders werd geregeerd, zoals Nubiers, Libiërs, Ethiopiërs, Assyriërs, Perzen en Hellenisten, waren er in deze vestingen huurlingen gestationeerd. Vandaar dat er ten tijde van de Assyrische monarchie aan de grenzen van Egypte militaire en civiele joodse nederzettingen zijn gesticht. Er bestond toen, in de tijd van de verwoesting van Jeruzalem door de Babyloniërs, een bondgenootschap tussen Juda en Egypte. Dat geldt trouwens ook voor de Perzische tijd en vooral in de periode van de Ptolemeeen. Het leger van Cleopatra stond onder bevel van joodse officieren.

En in de tijd van Onias bouwde men in Egypte een centraal joods heiligdom. Aan het eind van de negentiende eeuw zijn er papyrussen gevonden in Elephantine, dat zo genoemd werd vanwege het ivoor dat daar vanuit Ethiopië heen gebracht werd. Elephantine lag op een eiland in de Nijl ten westen van Syene, het moderne Aswan. Deze papyrussen bewijzen dat Elephantine een joodse militaire nederzetting was die door ‘joodse soldaten’ werd bevolkt. Deze soldaten bewaakten de zuidgrens van Egypte, want hier lagen de eerste stroomversnellingen van de Nijl in de richting van Ethiopië.

Vanaf dit punt noordwaarts waren er in de Nijl geen barrières meer. De rivier was de enige transportverbinding tussen Neder- en Opper-Egypte. Op dit punt stroomde de Nijl door een woestijn die het onmogelijk maakte naar het noorden te varen. Elephantine was ook een overslag- en douanestation voor tropische producten uit Ethiopië en Nubië, zoals ivoor, apen, hout, specerijen en goud.

De stad Syene in het land Sinim lag op de oostelijke Nijloever bij het tegenwoordige Aswan. De inwoners van Syene, die door de joodse vesting op Elephantine werden verdedigd, hielden zich kennelijk bezig met irrigatielandbouw. Het woordenboek van Ben-Yehuda definieert sin als een tand of een scherp uitsteeksel. De wortels sin, shen en zin hebben als betekenis ‘een doorborend voorwerp’.

Dit heeft ook te maken met de betekenis van de berg Sinai, een berg met pieken, zoals de rotspieken shen haselah van Senne en Boses, die we tegenkomen bij de oorlog van Jonathan tegen de Filistijnen bij Mikmas (1 Samuël 14:4). In het Arabisch heeft het woord sin ongeveer dezelfde betekenis. In het brede gedeelte van de Nijl bij Syene liggen een stuk of twaalf eilanden die gevormd zijn door boven het water uitstekende rotsen. Op een daarvan is het oude Elephantine gebouwd. Deze rotseilandjes zijn het in ons bijbelhoofdstuk genoemde ‘Sinim’. En het land Sinim lag in dit vruchtbare landbouwgebied.