Parasha Wajelekh: de bijzondere relatie tussen de Eeuwige en Moshe

Parasha wajelekh וילך en hij gaat. We lezen Deuteronomium 31; uit de Haftara lezen we Hosea 14:2-10, Joel 2:15-27, Micha 7:18-20 en als laatste lezen we Romeinen 10:1-17.

De macht wordt overgedragen van Moshe naar Jehoshua (Jozua) en op deze manier wordt Jehoshua, de zoon van Nun, een voorgestalte van onze Messias, Die ook Jehoshua heet. Nun betekent bevrijder en dit is geen toeval: de zoon van de bevrijder leidt uiteindelijk het volk in het Beloofde Land dat overvloeit van melk en honing en zo zal ook uiteindelijk de Messias, de Zoon van de grote Bevrijder, datzelfde doen wanneer Hij weer terugkomt op aarde.

Moshe zegt bij de overdracht: ontzet u niet, wees niet verschrikt, en dat geeft een goede indicatie van hoe Jehoshua zich voelt wanneer hij de leiding over het volk in zijn schoot geworpen krijgt. Hij is sowieso het meest geschikt want hij is zowat dag en nacht in de Tent des Heeren te vinden, heeft daardoor een diepe relatie met God en daar begint alles mee.

Afgoderij

God spreekt tegen Moshe dat het volk Hem zal verlaten voor allerlei afgoderij maar dat Moshe eerst zal sterven. Hmm. Tegen wie zegt God dit? Tegen de man die heeft gesoebat om het behoud van dit volk, zo sterk dat hij God smeekte om zelf uit het boek des levens gewist te worden…

Wat moet er door Moshe heen zijn gegaan toen God deze woorden tot hem sprak? Wat zal hij teleurgesteld zijn geweest; al dat werk voor niets en zelf is hij er niet meer bij om te pleiten voor dit weerspannige volk? Maar God zegt hem om een lied te maken om het volk telkens weer voor te houden; wanneer tekst op melodie staat dan onthoudt men doorgaans veel beter waar het over gaat…

Vreemdelingen

Zeven jaar na de vrijlating uit Egypte moet de Wet voorgelezen worden voor het gehele volk tijdens het Loofhuttenfeest en deze geldt voor iedereen dus ook voor de vreemdelingen die zich aansluiten bij het volk, alsmede voor de toekomstige generaties.

Hosea roept het volk op om zich te bekeren en geeft er prachtige beloften bij van herstel: God zal hen zijn als een groenende cipres ברוש brosh; Hijzelf zal in die hoedanigheid Zijn vrucht aan het volk geven. Dit is heel opmerkelijk want van cipressenhout maakt men muziekinstrumenten zoals harpen, luiten en trommels (2 Samuel 6:5). God zegt eerst Moshe om een lied te maken en belooft dan in Hosea dat Hijzelf in feite het muziekinstrument zal zijn om zo’n lied mee te begeleiden!

Joël

Opnieuw geweldige beloften in Joël, maar niet voordat er een diepe wanhoop over het volk is gekomen waaruit men maar ternauwernood gered wordt. En hier kunnen we een groot verschil zien met Devariem/Deuteronomium, waar God zegt dat het volk af zal vallen zodra ze verzadigd zijn van eten (vs. 20), maar waar Hosea voorziet dat het volk nu wel trouw zal blijven aan haar God, na de afval en na Gods redding daaruit: ‘En gij zult overvloedig en tot verzadiging eten en prijzen de Naam van de Aanwezige uw God, Die wonderlijk bij u gehandeld heeft; en Mijn volk zal niet beschaamd worden tot in eeuwigheid.’

Micha doet er nog even een schepje bovenop; we hebben hier te maken met een trouwe God aan een ontrouw volk… We kunnen niets anders dan diepe eerbied voor Hem hebben.

Paulus haalt de Leraar aan waar Hosea ook al over spreekt: naar Hem moeten we luisteren, Hij zal alles goedmaken wanneer Hij weerkomt om het Koninkrijk te vestigen en te regeren vanuit Jeruzalem, Shabat shalom!

Yair en Karen Strijker van Studiehuis Reshiet maakten november 2013 met hun kinderen Ruth en Shmuel alija naar Israël.