Je hebt ze misschien weleens op het nieuws gezien: supporters van de anti-Israëlische BDS-beweging, bijvoorbeeld op de Dam in Amsterdam.
Een megafoon in hun hand, stukken karton om hun nek, omringd door Palestijnse vlaggen en in sommige gevallen een zogenaamde ‘Arafat-sjaal’ over hun hoofd. Zo proberen zij voorbijgangers ervan te overtuigen dat ze, bijvoorbeeld, het computerbedrijf Hewlett Packard (HP) moeten boycotten. HP maakt namelijk systemen voor het Israëlische leger.
BDS
BDS staat in het Engels voor Boycot, Divestment, Sanctions (BDS). Met hun acties proberen ze ervoor te zorgen dat alle economische, politieke en culturele banden die waar dan ook ter wereld met Israël bestaan, worden verbroken. Dit gebeurt door bijvoorbeeld mensen te belemmeren bij het kopen van producten die iets met Israël te maken hebben of zelfs een Israëlische artiest van een festival te weren. Ze zetten Israël neer als de ‘grote onderdrukker’ en bron van elk probleem in de regio. Op deze manier probeert BDS de meningen van anderen te beïnvloeden.
Ondanks dat het vervelend is dat er dergelijke acties worden gevoerd, is het niet verboden te roepen dat iemand bepaalde producten niet meer mag kopen. We hebben immers vrijheid van meningsuiting in Nederland. Hoewel het wel moeilijker wordt wanneer producten door BDS-supporters uit de winkels worden gehaald, kan iedereen nog steeds zelf bepalen wat hij of zij koopt. Helaas kunnen mensen die weinig van het conflict weten, door de boycotbeweging al gauw verkeerde keuzes maken.
Gevolg van de acties
Tijdens acties dragen de actievoerders naast het kartonnetje om hun nek met ‘Boycot Israël’ erop, ook een bordje in hun hand met ‘Free Palestine’. Dat is misschien wat ze willen, maar dit is tot op heden nog niet het gevolg. De boycot helpt Palestijnen niet hun leven te verbeteren, een eigen staat te bouwen of democratische instituten te verbeteren. Sommige Arabieren zijn zelfs tegen een boycot, omdat het hun levens negatief kan beïnvloeden. Een voorbeeld daarvan is de fabriek van Sodastream, die na een langdurige boycot verplaatst is van de betwiste gebieden op de Westelijke Jordaanoever naar de Negev-woestijn op Israëlisch grondgebied. Als gevolg hiervan zijn ook veel Palestijnen zonder werk komen te zitten. Lijkt mij toch niet helemaal de bedoeling van zo’n boycot.
Wat de pro-Palestijnse activisten uiteindelijk als doel hebben, is het ondermijnen en onwettig verklaren van de staat Israël. Ze zetten alle denkbare middelen in om tot dit doel te komen, al zeggen de meeste BDS-activisten geweld niet te ondersteunen. De beweging, populair op universiteiten en onder jonge activisten, is het afgelopen jaar fors gegroeid en zal de komende tijd naar verwachting nog veel groter worden. Israël vreest dat zijn economie op deze manier voor miljoenen euro’s kan worden aangetast.
Tegengeluid
Het is belangrijk dat er een weloverwogen tegengeluid komt. Ik bedoel hiermee niet dat ik volgende week op de Dam in Amsterdam sta met een megafoon in mijn hand en een Israëlische vlag om mijn nek. Maar ik zal weleens vaker kijken naar het land van herkomst en juist extra graag producten uit Israël kopen. De HP-laptop die ik afgelopen jaar heb aangeschaft, is dus ook spontaan gepromoveerd tot aankoop van het jaar. Kopen, kopen, kopen!
Joelle van Dijk is student journalistiek aan de Christelijke Hogeschool Ede.
*Kijkt naar laptop en ziet een logo van HP
Zodra de bijv. dozen dadels uit Israel weer in het schap liggen, haal ik ze en deel ze uit aan anderen.
En laat ik de aansporing van de apostel Paulus (Rom 15) aanhalen:
Maar nu reis ik naar Jeruzalem ten dienste van de heiligen.
Want Macedonie en Achaje hebben goed gevonden een zekere bijdrage te doen voor de armen onder de heiligen die in Jeruzalem zijn;
want zij hebben het goed gevonden, en zij zijn hun schuldenaars; want als de volken aan hun geestelijke goederen deel hebben gekregen, zijn zij ook schuldig hen met de stoffelijke te dienen.
Wij als gelovigen uit de volken zijn het VERPLICHT onze joodse broeders en zusters te steunen met geld en goederen.
Shalom