Volgens Palestijnse opgaven leven er in Israël, Gaza en de Westelijke Jordaanoever 5,2 miljoen Palestijnse Arabieren, en buiten die gebieden zouden er nog eens 5,5 miljoen leven. Daar komen 2,3 miljoen Arabieren bij met een Israëlisch paspoort, ofwel: de groep Arabieren die in 1948 de stichting van de staat Israël meemaakte, door velen van hen de ’Catastrofe’ (Naqba) genoemd, groeide van een kleine 1,2 miljoen mensen uit tot een kolossale groep van 13 miljoen, een vertienvoudiging sinds 1948.
Door Leon de Winter
De Arabieren die in het huidige Israël leven, zijn de meest vrije Arabieren in het hele Midden-Oosten. Ze zijn vrij om te stemmen, partijen te vormen, in het parlement te worden gekozen, ook om in het leger te dienen, wat steeds meer gebeurt bij christelijke Israëlische Arabieren die in toenemende mate inzien dat het leven als christen in Israël verre te prefereren valt boven dat in een islamitische samenleving; het Midden-Oosten dreigt ’christenrein’ te worden zoals het al decennialang ’Judenrein’ is.
Israël houdt de Westelijke Jordaanoever onder controle omdat het er van doordrongen is wat er kan gebeuren als de grensstrook met Jordanië opengaat voor wapenimport. Het kleine Gaza, waar volgens Gazaanse opgaven 1,9 miljoen mensen wonen, wordt na een korte oorlog met de PLO in 2006 door de islamistische Hamas bestuurd, en Hamas wil ook Israël Judenrein maken. In 2005 verliet de laatste Israëliër de Gazastrook , en sindsdien hebben Gazanen duizenden raketten op Israël afgevuurd in plaats van hun ideaal gelegen stadstaat, een scharnier tussen Israël en Egypte, tot bloei te brengen.
Provoceren
Elke week offert Hamas opgefokte jongemannen aan het grenshek met Israël. Ze gooien brandbommen en provoceren het Israëlische leger, vaak met dodelijke gevolgen. Het is namelijk niet verstandig om een machtig buurland met raketten en brandbommen te bestoken aangezien dat machtige buurland dat zal bestraffen.
Toch doet Hamas dat. Het gaat om de beelden die die provocaties bij de media teweegbrengen: ogenschijnlijk onbewapende Gazaanse jongeren tegen bewapende Israëlische leeftijdgenoten. Het tragische is: in principe zal er vrede heersen zodra Gazanen geen raketten of brandbommen meer op Israël loslaten. Maar zonder gewelddadige provocaties, die de centrale Palestijnse mythe in leven houden dat 10,7 miljoen Palestijnen het ’recht op terugkeer’ hebben naar het huidige Israël, valt het bindmiddel tussen de vele Palestijns-Arabische clans weg. De onderlinge rivaliteiten zijn minstens zo hevig als hun afkeer van Israëliërs en Joden.
Dries van Agt, onze onvergetelijke ex-premier, is al een tijdje een gepassioneerde antizionist. Vorige week verklaarde hij in de pers dat hij niet ’een heel volk van de kaart laat vegen’, en met dat volk bedoelt hij Palestijnse Arabieren.
’Van de kaart vegen’
Wie is verantwoordelijk voor dat ’van de kaart vegen’? Volgens Van Agt is dat Israël. Het Joodse land is verantwoordelijk voor het ’van de kaart vegen’ van ’een heel volk’, ofwel van genocidale massamoord, want dat is wat ’een heel volk van de kaart vegen’ betekent.
Lees de volledige column van Leon de Winter donderdag in De Telegraaf.
Wees de eerste die reageert op "Van Agts mythe van moordzuchtige Joden"