In 1984 vond de zee-archeoloog Ehud Galili, op zoek naar oude scheepswrakken, voor de kust ten zuiden van de Karmel restanten van gebouwen en stookplaatsen. Omdat het in de baai van Atlit lag, kreeg het de naam Atlit-Yam, Atlit (in) Zee.
De restanten van de stad, die 40.000 m3 besloeg, liggen op 200 tot 400 meter uit de kust, op 8 tot 12 meter onder het zeeniveau. Geschat wordt, dat de kustlijn toen een kilometer westelijker liep dan in onze tijd. De stad ging ten onder door een stijging van de zeespiegel na de ijstijd. De vondst van vis, klaarstaand voor handel of opslag, wees er op dat de stad plotseling werd verlaten. Volgens sommige geleerden heeft een vulkanische instorting van de berg Etna een huizenhoge tsunami veroorzaakt, die in enkele uren steden aan de Middellandse Zeekust heeft verzwolgen.
Volgens Koolstof-14 metingen is de stad tussen 8900 en 8300 jaar oud, dat is de Nieuwe Steentijd. De prehistorische nederzetting is een van de oudste en grootste verdronken nederzettingen, en hij geeft nieuwe informatie over het dagelijks leven van de inwoners. De nederzetting is zo goed geconserveerd in het zand van de zee, dat een mysterieuze cirkel van stenen nog staat zoals hij ooit was neergezet, en tientallen skeletten lagen onaangeroerd in hun graven. Bij twee ervan werd tuberculose geconstateerd, het oudste voorbeeld van deze ziekte in de wereld.
De bewoners zouden van landbouw, veeteelt en visserij hebben geleefd. Zij bouwden een aantal rechthoekige gebouwen, en buitenmuren die mogelijk dienden als dierenverblijven of om grenzen tussen akkers aan te geven.
Bij het opgegraven materiaal is een grote hoeveelheid vuursteen aangetroffen, afkomstig van de berg Karmel, meer dan 10 kilometer verderop. Daarnaast zijn talloze pijlpunten, sikkelmessen, vuistbijlen, speerpunten en tweezijdig afgeschilferde messen zijn opgegraven. De bewoners groeven een 10,5 meter diepe put door lagen klei en zachte zandsteen, en bekleedden die met stenen.
Duiken naar Atlit Yam
Het (over)leven in Atlid Yam.
Foto: Een duiker bij de cirkel van opgerichte stenen. (Foto: Hanay via Wikimedia Commons)
Bronnen: Wikipedia, Heritagedaily, Ancient origins, Hunebednieuwscafe.
Een zeer interessante locatie. Deze vondst wordt al jaren altijd aangeduid als prehistorisch en of na de laatste ijstijd. Wat mij echter zeer verbaast is dat deze wereldse opvattingen zomaar worden overgenomen op een Joods Christelijke site. Waar is de onderscheiding in wat de wereld zegt en wat deze site dacht ik, wilt uitdragen? Wat maakt deze ‘gelovige’ verslaggeving anders dan de zogenaamde gemiddelde wetenschap. Waarom wordt er bijvoorbeeld niet; Pre vloed en of na de zondvloed gebruikt, wat meteen een Bijbels verklaring en antwoord geeft. Of is de Bijbel niet relevant met 6000 jaar schepping en een zondvloed waarna de aardoppervlak anders is ingedeeld?