Een van de eerste opdrachten die Jozua uitvoerde na het binnentrekken van het beloofde land en de inname van Jericho, was het bouwen van een altaar op de berg Ebal, zoals Moses had opgedragen (Jozua 8:30).
Daarbij werd ook als vernieuwing van het verbond de Wet voorgelezen, de zegen en de vloek, waarbij de ene helft van het volk op de berg Ebal stond, en de andere helft op de berg Gerizim.
Het altaar werd in 1980 ontdekt door de archeoloog Adam Zertal van de Universiteit van Haifa. Tussen 1982 en 1989 werden opgravingen uitgevoerd door de Universiteit van Haifa en de Israel Exploration Society. Bij deze opgravingen werd een ommuurd bouwsel van veldstenen gevonden met muren van 1,40 m breed, kennelijk direct op de rotsgrond gebouwd, zonder ingang of vloer, gevuld met een laag van 1,50 m stenen, as en aarde.
Bij het altaar werden duizenden botten aangetroffen van ossen, geiten en damherten (koshere dieren), aardewerk, wierookvaten, oorringen, twee Egyptische scarabeeën waarvan er een werd gedateerd uit eind 13e eeuw BCE, de tijd van farao Rameses II, rond de tijd van de Uittocht.
Hebreeuws amulet
Bij een voortgaand nauwkeuriger onderzoek op de plaats van het altaar werd vorig jaar een duizenden jaren oud Hebreeuws amulet gevonden (foto). In het amulet zijn de Hebreeuwse letter Alef en een symbool, dat op een lotusbloem lijkt, ingekerfd. De lotusbloem was een belangrijk symbool in het oude Egypte. Het onderzoek naar de herkomst en betekenis van het amulet is gaande. Yossi Dagan, hoofd van de Regionale Raad van Samaria, noemde de vondst een bewijs van de diepe en onscheidbare verbinding van het Joodse volk met Samaria en het land Israël. Hij is vooral van belang in verband met de doelbewuste vernietiging van Bijbelse plaatsen door Palestijnen. Er wordt gewerkt aan plannen voor een infrarood scan van het altaar.
Palestijnse vernielingen
Het altaar kent een groot probleem: het ligt nabij Sichem, nu de Palestijnse stad Nabloes, en ligt nu in een B-gebied, onder Palestijns burgerlijk bestuur. Aanvankelijk lag het altaar in een C-gebied, onder Israëlisch bestuur.
De Palestijnen hebben er kennelijk geen belang bij om Joods erfgoed en historisch bewijs te onderhouden, en beweren dat de archeologische site ‘een vervalsing van de Palestijnse historie van de plaats’ is. Ze hebben stenen weggehaald van het altaar voor het plaveien van een weg, en daarmee het altaar beschadigd.
Premier Benjamin Netanyahu maakte maandag bekend, dat de regering archeologische vindplaatsen in Judea en Samaria, die door Palestijnen werden ontheiligd, zal beschermen en restaureren. Dit na tientallen jaren van verwaarlozing, schade en verval als gevolg van wetteloosheid in een gebied dat wordt gekenmerkt door conflicten tussen Israëlische en Palestijnse controle.
Bronnen: en.wikipedia.org; WIN; The diabolical destruction of Biblical sites in Judea and Samaria.
Mooi dat deze vondst onder de aandacht wordt gebracht. Ik wilde hierop een aanvulling geven. De amulet geeft een aantal zeer belangrijke zaken aan tw: tot op de dag van vandaag wordt er zogenaamd ‘wetenschappelijk’ gelooft dat schrift van de Feniciërs of andere volkeren komt. In ieder geval niet zoals de Bijbel zegt door Mozes. Idd hebben volkeren diverse primitieve ‘schrijf’ wijzen gehad maar een geschiedenis boek met poëzie, vertellingen en ingewikkelde verhalen zoals de 1ste vijf boeken door Mozes werd tot nu toe als een fabel gebracht. Deze vloek amulet met de vloeken beschreven in het boek Jozua gevonden bij het altaar van Jozua, geeft aan dat het volk Israel kon schrijven. En zo ook onderling communiceerden. Dus niet alleen speciale priesters of koningen van volkeren met een klein verhaal of opsomming alleen bedoelt voor de elite, het gewone volk stond buiten deze ‘schrijfwijzen’. Mozes werd door God gebruikt nadat hij was opgeleid en bekend gemaakt met primitieve hiërogliefen, wat de basis was van de Hebreeuwse schrift. De eerste woorden op steen werden in de huidige Sinai gevonden in oud Hebreeuws wat verder ontwikkelde tot het ‘vierkant’ schrift van vandaag.
Deze ontdekking heeft consequenties voor de hele archeologische en theologische wereld, maar afhankelijk van wie u aanhangt, wordt het ook zo gelooft.