Archeologie: Megiddo 1 – een stad met geschiedenis

Megiddo is sinds mensenheugenis een belangrijke stad geweest. De stad lag aan de strate­gisch belang­rijke tak van een smalle pas door de Karmel berg­rug, de Wadi Ara, en de oude handels­route Via Maris tussen Egypte en Assyrië.

Megiddo ligt in Galilea, ten noorden van de ‘Westbank’. Aan de noord­kant strekt de vrucht­bare Vlakte van Jizreël (of het Dal van Arma­ged­don) zich uit.
Het is van oorsprong een Kanaänitische stad, die bewoond werd vanaf de Nieuwe Steen­tijd, omstreeks 7000 v. Chr, tot in de vijfde eeuw v. Chr.
Ook uit archeologisch onderzoek blijkt dat Megiddo een belang­rijke plaats was: in de tell (ruïne­heuvel) zijn meer dan twintig archeo­lo­gische bouw­lagen met de ruïnes van oude steden aange­trof­fen. De meeste ervan date­ren uit de tijd van de Kanaä­nie­ten. Voor de Bijbelse geo­gra­fie zijn de boven­ste lagen het belang­rijkst.

Albert en Martha Groothedde leiden u rond in Har Megiddo.

Megiddo wordt in de Bijbel meermalen genoemd. In Jozua 12:21 staat vermeld dat de koning van Megiddo werd versla­gen door de Israëlieten. Die lieten de inwo­ners kenne­lijk in de stad blijven, want in Richters 1:27 wordt geklaagd dat de inwo­ners van o.a. Megiddo niet waren verdre­ven, zodat de Kanaä­nie­ten er bleven wonen. In later tijd werd de stad wel door Israë­lie­ten bewoond, want koning Salomo liet Megiddo bouwen als ver­sterk­te stad (1 Koningen 9:15).

‘Stallen van Salomo’
In het noorden en zuiden van Megiddo zijn bij opgra­vin­gen tussen 1927 en 1934 twee gebou­wen van 21 bij 11 meter blootgelegd, die lange tijd de ‘stallen van Salomo’ werden genoemd. Daarin werden stenen voer­bakken voor paar­den gevon­den, en beves­ti­gings­gaten voor de paarden in pilaren. Maar volgens andere archeo­lo­gen waren de gebou­wen opslag­plaat­sen voor het garnizoen, markten en barak­ken. Overigens heeft Salomo niets met de stallen van doen, vermoe­de­lijk zijn ze veel later door koning Achab gebouwd.
Ook het vernuftige water­toevoer­systeem met een 35 meter diepe grote schacht en trappen zou onder de regering van Achab of Omri en door zijn bekwame inge­nieurs zijn gebouwd. De water­bron lag buiten de muur, maar via een uitge­hak­te gang van 100 meter door de rotsen konden de bewo­ners water aan­voeren.

Voorts vonden de archeologen een groot poort­complex met zes kamers (foto), een grote graan­put die er voor zorgde dat tijdens een bele­ge­ring voedsel aan­we­zig was voor mensen en paarden, een groot rond altaar, waarop de oude Kanaä­nie­ten hun offers brachten, en een een enorm tempel­gebouw.

David Hyman vertelt u meer over de historie en opgravingen van Megiddo.

Werelderfgoed
De UNESCO heeft Tel Megiddo, samen met Tel Hazor en Be’er Sheva, tot Wereld­erf­goed verklaard. Van de meer dan 200 tels (ruïne­heuvels) zijn deze repre­sen­ta­tief. omdat ze restan­ten bevat­ten van steden die een sterke relatie hebben met gebeur­te­nis­sen in de Bijbel.
Tel Megiddo is ook een Israëlisch Nationaal Park, met ten­toon­stel­lingen en films. En wanneer je geen last hebt van claustro­fobie, kun je door de water­tunnel lopen.

Bronnen: nl.Wikipedia, Israël Aktueel oktober 2010, en.Wikipedia, De Verkenners, UNESCO