Nee, niet de citadel bij de Jaffapoort, die de naam van koning David kreeg, is het oude Jeruzalem. Dat lag bijna 2000 jaar begraven en de plaats was vergeten. Totdat kapitein Charles Warren, een archeoloog, in 1867 door de Britse vorstin op onderzoek werd gestuurd.
Warren ontdekte, dat de enige natuurlijke waterbron zich beneden in het Kidrondal bevindt, op de oostelijke helling van wat we nu kennen als de Stad van David. Hij liep de bron in, keek boven zijn hoofd en zag daar een uitgehouwen tunnel. Hij bracht ladders en touwen mee, klimt ermee omhoog, en komt uit bovenop de heuvel.
Warren realiseert zich, dat koning David hier eerder is geweest. Want 2 Samuël 5:6-8a beschrijft hoe koning David en zijn mannen de stad van de Jebusieten innamen:
De koning trok met zijn mannen op naar Jeruzalem, tegen de Jebusieten, die in dat land woonden. Zij zeiden tegen David: U komt hier niet binnen, want zelfs de blinden en de kreupelen zullen u terugdrijven. Dat wil zeggen: David komt hier niet binnen. David nam echter de vesting Sion, dat is de stad van David, in. David zei namelijk op die dag: Ieder die de Jebusieten wil verslaan, moet de watergang zien te bereiken.
Charles Warren weet dan: dit moet het oude Bijbelse Jeruzalem zijn!
Een Nederlandse vertaling is in te stellen
Warrens ontdekking wekte spot, maar trok ook nieuwsgierige archeologische teams, die verbazingwekkende artefacten vinden, die de wereld kennis laten maken met het oude Bijbelse Jeruzalem, de Stad van David.
Die opgravingen waren niet zo eenvoudig. Een groot deel van de Stad van David lag al 2600 jaar begraven onder lagen as en grond, met daarin scherven van aardewerk. Op het terrein had het dorp Silwan zich uitgebreid van de zuidelijke helling van de Olijfberg naar dit gebied, waardoor onteigening van woningen en afbraak in deze Jeruzalemse stadswijk noodzakelijk waren. Ook een groot parkeerterrein moest worden verwijderd.
De opgegraven vondsten geven een beeld van de geschiedenis van de vestiging van het konikrijk van David tot de gebeurtenissen die leidden tot de verwoesting van Jeruzalem en de tempel door het Babylonische leger in 586 BCE. Zo werden kleizegels gevonden, waarmee brieven werden verzegeld. Drie daarvan met een naam die ook in de Bijbel voorkomt, in Jeremia 38. Voort Judese en Babylonische pijlpunten die aantonen dat hier een veldslag heeft gewoed, en een oud stenen toilet, dat alleen rijken zich konden veroorloven.
Bronnen: o.a. Wikipedia.
Wees de eerste die reageert op "Archeologie: Stad van David (2) Zijn ontdekking"