Bijzonder: Pesach en Pasen vallen dit jaar samen

De parasha van deze week is de speciale lezing voor Pesach: we lezen Exodus 12:21-51 en Numeri 28:16-25.

Dit weekend vallen Pasen en Pesach samen! De oude keizer Constantijn zal zich waarschijnlijk in zijn graf omdraaien. Hij had in de vierde eeuw, tijdens het concilie van Nicea, de christenen uitdrukkelijk verboden om dezelfde feesten te vieren als de Joden en had alle moeite
gedaan om alle Bijbelse en christelijke feesten zorgvuldig van elkaar te scheiden.

Pasen valt daardoor vrijwel nooit gelijk met Pesach, terwijl het toch alles met elkaar te maken heeft. De Seidermaaltijd met Pesach is tevens het Heilig Avondmaal wat Jehoshua met Zijn discipelen vierde, beter gezegd: het Heilig Avondmaal is een gedeelte uit de Seidermaaltijd, wat door de christenwereld toentertijd uit het Joodse verband is gehaald om er een Heilige Avondmaals-viering van te maken.

De beker der dankzegging is echter niets meer en zeker niets minder dan de derde beker die gedronken wordt bij de Seidermaaltijd, waarmee men de uittocht uit Egypte herdenkt.

Uittocht

De uittocht uit Egypte is als een voorgestalte van de uittocht uit het zondige leven. Het is voor christenen een uitgelezen moment om tijdens het vieren van de Joods Bijbelse seidermaaltijd stil te staan bij de symbolen, zoals het symbool van het eten van de matse, die platgeslagen is en waar striemen doorheen lopen, als men een matse tegen het licht houdt, dan ziet men dat er gaatjes in zitten. Wat een beeld van onze Messias, Die gemarteld, platgeslagen is, Wiens striemen ons tot genezing zijn geworden en Die gaten in Zijn handen en voeten heeft opgelopen doordat Hij zich liet kruisigen voor onze zonden.

Het helpt werkelijk om tot een diep bewustzijn hiervan te komen door een week lang matses te eten in plaats van brood! Dat is wat Hij bedoelt wanneer Hij zegt: ‘Eet mijn vlees.’ De matse is het beeld van het vleesgeworden Woord, Dat Zich overgaf, het Brood des levens,
geboren in een stal in Bethlehem, Beth Lechem: broodhuis.

Zoveel diepzinnigheid zit er in het Hebreeuws en in de Feesten Die Hijzelf vierde en viert. Het slachten van het lam dat eerst vier dagen in het huisgezin vertoeft, waaraan de kinderen al gehecht raken zodat het echt pijn doet als het opgeofferd wordt, dit heeft alles te maken met de pijn die we behoren te voelen met het offer dat Jehoshua bracht, Die op precies dezelfde tijd werd geslacht als deze lammetjes, dit geweldige Lam, Dat voor eens en voor altijd de weg naar de Vader mogelijk heeft gemaakt.

De Heer Zelf, Die voorbij hinkt aan de met bloed besmeurde deuren in Egypte (Pesach komt van het werkwoord Pasach פסח voorbij hinken), deze zelfde God hinkt voorbij met een kruis op Zijn rug, ieder die komt onder Zijn bloed is gered van de dood.

Het bloed aan de deurposten in Egypte dient tot teken aan God dat Hij voorbij mag gaan zonder te doden. Het woord voor teken is hier het Hebreeuwse woord oth את. Dit kleine woordje bestaat uit een Aleph א en een Taw ת. Aleph, de eerste letter van hetHebreeuwse alfabet, is de letter voor God Zelf, het betekent eersteling, voortrekker, koploper en de Taw is de laatste letter van het alfabet en betekent teken, kruisteken.

Hoe diepzinnig is dit: God Zelf, Die Zich overgeeft aan het kruis. De Eerste en de laatste, Die dood geweest is en Die leeft (Op. 1:8,17-18) …
De uittocht, die wordt beschreven is de uittocht uit het land van benauwenis: Egypte en het is tegelijk de individuele uittocht uit de benauwenis van de zonde. Wat een geweldige God hebben wij! Ook gelovigen uit de volken mogen meedoen met het Pesachfeest want
door het geloof in Jehoshua, onze Messias, zijn wij zonen van Abraham geworden (Gal. 4:7).

Het is zeer de moeite waard om eens een Seidermaaltijd met Pesach mee te maken als u dit nog niet eerder gedaan heeft, het is zo diepzinnig en verrijkend voor het geloofsleven. Wij wensen u Pesach sameach, een gelukkig Pesachfeest!

Yair en Karen Strijker van Studiehuis Reshiet maakten november 2013 met hun kinderen Ruth en Shmuel alija naar Israël. Na een roerige tijd in Sde Tsvi, hemelsbreed 16 kilometer van Gazastad, verhuisden ze januari 2015 naar Na’ale in Samaria, waar ze volgens de profetie van Jeremia 31:6 de volken oproepen naar Jeruzalem te komen om ‘te leren van onze God’.