Godsdienstvrijheid in het Midden-Oosten

Foto: Levi Zoutendijk

Kortgeleden vond er een grote bijeenkomst plaats in Washington, georganiseerd door de Amerikaanse regering, om vast te kunnen stellen hoe het gesteld is met de godsdienstvrijheid in Israel en in de Arabische wereld. Ongeveer duizend conferentiegangers uit meer dan honderd landen waren aanwezig, onder wie mensen die vanwege hun geloof gevlucht zijn uit het Midden-Oosten, diplomaten, voorgangers, wetenschappers, religieuze en burgerlijke leiders, ministers van Buitenlandse Zaken, onder wie Mike Pompeo van Amerika en tal van anderen.

Ook Joel C. Rosenberg was uitgenodigd om zijn visie te geven op de situatie in het Midden-Oosten. Hij is spreker, journalist en auteur van vele boeken. Hij zag deze bijeenkomst als een kans om te spreken voor hen die niet kunnen spreken, aan de hand van Spreuken 31:8 en 9.
‘Open je mond voor een stomme,
voor de rechtszaak van allen die verkwijnen.
Open je mond, oordeel met rechtvaardigheid,
en verschaf recht aan de ellendige en arme.’


Joël C. Rosenberg.

Rosenberg vraagt aandacht voor aanvallen op Joden, christenen, moslims en mensen met andere religies. Hij beschrijft de situatie als inwoner van Israel, vanuit een evangelisch perspectief. En hij ziet hoopvolle ontwikkelingen.
Hij is de kleinzoon van orthodoxe Joden, die in het begin van de vorige eeuw Rusland ontvluchtten en naar Amerika gingen. In 1973 kwam zijn vader tot geloof in de Messias, de Heere Jezus. Enkele jaren later kwam ook Joel tot geloof in Hem. Vijf jaar geleden maakte hij met zijn vrouw en zonen Aliyah naar Israel. Ze wonen nu in Jeruzalem.

Een hedendaags wonder
Over de godsdienstvrijheid in Israel merkt hij op: ‘De situatie is niet perfect, maar de huidige staat Israel is een hedendaags wonder. Israel is een veilige haven voor Joden uit de hele wereld. En het is het veiligste en meest vrije land in het Midden-Oosten, ongeacht welk geloof je hebt of niet hebt. Twee procent van de bevolking is christen en we zijn absoluut vrij om ons geloof te praktiseren en door te geven.’

Hij wijst wel op de ongezonde controle die het ultraorthodoxe judaïsme via de politiek probeert uit te oefenen op de samenleving, wat tot uiting komt in overheidsmaatregelen in zaken als huwelijk, echtscheiding, begraven, immigratie en nog veel meer. De Israëlische overheid kan nog veel doen om de kwaliteit van leven van religieuze minderheden te verbeteren.’

‘Er is in Israel geen apartheid,’ stelt Rosenberg. ‘In tegenstelling tot wat critici beweren, worden christenen en moslims niet vervolgd vanuit de overheid. Christenen, moslims en Druzen zitten in de Knesset, dienen in het leger, zijn actief in de media, in de universiteiten, overal.’
‘En zeker, voegt hij eraan toe, ‘blijven we werken aan en bidden om vrede en verzoening. Maar er is absoluut godsdienstvrijheid in Israel.’

Hoopvolle ontwikkelingen
Verder is Rosenberg hoopvol over de godsdienstvrijheid in de Arabische wereld. ‘Nog maar kort geleden onthoofden radicale moslims christenen in Libië, verbrandden ze kerken in Egypte, pleegden ze genocide tegen christenen in Irak en Syrië en streefden ze ernaar het christelijke geloof in het Midden-Oosten uit te roeien.’

Hij is dankbaar dat de situatie vandaag totaal anders is. ‘Tientallen miljoenen moslims, christenen en Yazidi’s zijn bevrijd van de krachten van wreedheid en barbarij. Steeds meer Arabische landen strijden tegen de radicale islam in hun land. Sommige Arabische leiders roepen op tot een nieuw tijdperk van vreedzaam samenleven van moslims met Joden en christenen. In sommige landen worden christenen zelfs betrokken bij pogingen om de situatie voor de christenen in hun land te verbeteren.’

Rosenberg ziet dit als buitengewoon belangrijke ontwikkelingen. ‘De afgelopen twintig jaar het ik reizen gemaakt door Noord-Afrika, het Midden-Oosten, tot in Afghanistan. Altijd zet ik me ervoor in de relaties tussen moslims en christenen te verbeteren. Onlangs kreeg ik nog de gelegenheid om vijf delegaties te leiden van Amerikaanse evangelische leiders en brachten we bezoeken aan (twee keer) Egypte, Jordanië, de Verenigde Arabische Emiraten en Saoedi-Arabië. In alle landen pleitten we ook voor meer religieuze vrijheden van christenen en andere religieuze minderheden.’

‘In Saoedi-Arabië zijn nog geen kerken gebouwd, maar ik bid dat dit spoedig zal veranderen. Er zijn tekenen dat er verandering op komst is. Duizenden extremistische predikers zijn verwijderd uit de moskeeën. Voor christelijke arbeiders uit andere landen is er inmiddels meer ruimte om in privéhuizen samen te komen voor aanbidding en Bijbelstudie.

In de Verenigde Arabische Emiraten zijn al 700 christelijke kerken actief, zonder angst te hebben dat de overheid in zal grijpen.

In Jordanië hebben 13 christelijke denominaties grond bij de Jordaan aangeboden gekregen van koning Abdullah II, waarop ze kerken kunnen bouwen en mensen kunnen dopen. Op dit moment is Jordanië het meest vrije en veilige land in de Arabische wereld.

Meest positief: Egypte
De meest positieve ontwikkelingen met het oog op de godsdienstvrijheid vinden momenteel in Egypte plaats. Onder het leiderschap van president Sisi is elke kerk die is verwoest door de Moslim Broederschap inmiddels herbouwd.
Ongeveer 6500 nieuwe kerken hebben een verzoek ingediend om als kerk te functioneren. Van hen hebben inmiddels al 1000 de gevraagde toestemming ontvangen. De overige kerken functioneren ook al volledig, hoewel hun aanvraag nog in behandeling is.’

In januari was Rosenberg door president el-Sisi uitgenodigd om de opening van de enorme ‘Nativity of the Christ Cathedraal’ nabij Caïro bij te wonen. ‘Is was vereerd en ook Mike Pompeo, de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, was erbij aanwezig. Het is toch werkelijk bijzonder dat een toegewijde moslim, president el-Sisi, zo’n enorme kerk laat bouwen, de grootste in het hele Midden-Oosten, als een kerstgift aan de christenen in zijn land.’

Rosenberg wijst tenslotte nog naar Bahrain, waar koning Hamad beloofd heeft de godsdienstvrijheid in het land te zullen bevorderen. ‘Deze herfst zullen we met een evangelische delegatie een bezoek brengen aan de koning. Dat zijn toch wonderlijke ontwikkelingen.’ (Bron: Blog Joel C. Rosenberg)

U vraagt zich misschien af waarom Rosenberg niets over Iran zegt, waar het aantal christenen snel groeit, maar waar ook sprake is van vervolging van christenen. De reden is dat Iran wel in het Midden-Oosten ligt, maar geen Arabisch land is.

– – – – –

Bronvermelding
Datum:   26-07-2019
Auteur:   Dirk van Genderen
Website: https://www.dirkvangenderen.nl/nieuwsbrief/

– – – – –

1Trackbacks & Pingbacks

  1. Zionisme – Quo Vadis

Geef een reactie