Maken Amerikaanse indianen deel uit van de verloren stammen van Israël?

Toen de Europeanen meer dan vier- á vijfhonderd jaar geleden voor het eerst in contact kwamen met de oorspronkelijke Amerikaanse inwoners, waren velen ervan overtuigd dat ze de verloren stammen van Israël hadden ontdekt. Bij nadere beschouwing is die visie zo raar nog niet.

Door Franklin ter Horst

Er bestaan bijzondere overeenkomsten tussen het Joodse volk en diverse indianenstammen. Zo zijn er onmiskenbare sporen te horen van het Joodse gebed wanneer Kacike AmaHura (Joseph Riverwind) het opperhoofd van de AmaHura indianen van de Noordelijke Arawak stam, zingt, “Shema, shema, nayena, popaska yah”. Hij vertaalde dit oude indiaanse lied voor BreakingIsraelNews met: ’Luister, luister, mensen, zoals u samenkomen, zullen we dansen voor de maker.’ Die woorden doen natuurlijk sterk denken aan het Joodse gebed Shema, wat letterlijk betekent ‘horen’. Wat AmaHura zingt is ook te horen bij de inheemse volkeren in Zuid-Amerika en het Caribisch gebied.

De stam waartoe Kacike AmaHura behoort, noemt God Yah Yah. ‘De Allerhoogste Geest der Geesten’. Volgens Kacike is dat zeer vergelijkbaar met de titel HEERE HEERE. “De voorouders van mijn vrouw, de AniKituwahYah (Cherokee), noemden God YoHeWaH.” Ze droegen een ark in de strijd, vierden zeven feesten, rustten op de zevende dag, hadden vrijsteden, en aten geen varkensvlees. Sommige oudheidkundigen geloven dat onder meer de Noord-Amerikaanse Cherokee indianen inderdaad afstammelingen zijn van de stammen van Israël.

De overeenkomsten lijken geen toeval te zijn want Kaciki AmaHura vertelt ook het verhaal hoe de Schepper een man genaamd Nuah, de opdracht gaf een vlot te bouwen om de mensheid te redden van een wereldwijde zondvloed. Ook vertelt hij van een tijd dat alle mensen tot één stam behoorden en een toren bouwden tot aan de hemel. Deze culturele verbinding tussen de indianen van Amerika en de oude stammen van Israël, gaat in tegen de meeste wetenschappelijke theorieën over de oorsprong van de indianen. De meeste antropologen theoretiseren dat de Indianen afstammen van Siberische Mongolen die via de Beringstraat, een 50-mijl-brede kloof die Alaska scheidt van Rusland naar Noord-Amerika kwamen. Volgens Kacike vertellen de indianen echter een heel ander verhaal.

Zo geloven de Anishnabi (Chippewa) indianen dat ze afkomstig zijn uit de stam van Efraïm, aldus Chief Riverwind. “Anishnabi” is verbazingwekkend vergelijkbaar met de Hebreeuwse woorden, “Anshe Navi” (mensen van de Profeet). Ze wonen aan de kust, en hun overleveringen vertellen dat ze daar met schepen naartoe zijn gekomen over de grote wateren. Ze hebben grottekeningen van deze schepen en die zijn zeer vergelijkbaar met tekeningen van Fenicische schepen in de geschiedenisboeken. De Quiché Maya’s vertellen dat het land waar ze woonden voordat ze naar Midden-Amerika kwamen als een waar paradijs was waar blanken en zwarten in vrede leefden, totdat de god Hurakan boos werd en de aarde overstroomde. Men heeft vastgesteld dat er in de Queché-taal woorden bestaan die hetzelfde zijn als in het Oud-Hebreeuws. De Tolteken vertellen dat hun taal plotseling was verward en dat niemand elkaar meer kon verstaan. Daarna waren ze naar verschillende delen van de aarde vertrokken.

Het is bekend dat de taal de meest nauwkeurige gids is om verwantschap tussen verschillende volkeren na te gaan, zelfs wanneer zij landen bewonen die door Oceanen en land van elkaar gescheiden zijn. Vele onderzoekers zijn het met elkaar eens dat er ooit één oorspronkelijke moedertaal over de aarde gesproken werd. Deze verklaring wordt overal waar taalonderzoek wordt gedaan, bevestigd. In alle talen komen woorden voor of wortels van woorden die identiek zijn en in alle gevallen drukken ze in wezen dezelfde betekenis uit waardoor de gemeenschappelijke oorsprong bewezen wordt.

De gevonden steen van de Tien Geboden.

Ook archeologische artefacten die Noord-Amerika aan het oude Israël linken zijn niet ongewoon zoals de vondst van de “Tien geboden steen”. In het hart van New Mexico, op de oever van de Rio Puercos ten zuidwesten van de stad Albuquerque ligt een mysterieuze steen van tussen de 80 en 100 ton met daarop een inscriptie geschreven in oud Hebreeuws (Paleo-Hebreeuws) op de helling van een inactieve vulkaan in de buurt van Los Lunas. Paleo-Hebreeuws dateert volgens onderzoekers uit de tiende eeuw voor Chr. Deze vorm van Hebreeuws zou zijn gebruikt over een periode van ongeveer 1000 jaar en zou in ongebruik zijn geraakt rond 500 voor Chr.

De inscriptie op de steen bevat een nauwelijks afwijkende versie van de Tien geboden zoals beschreven in Exodus 20:1-17. De grote vraag die menigeen bezighoudt is, hoe komt de steen op deze locatie terecht? Tot op heden weet niemand hoe lang de steen op deze plaats ligt, en hoe die daar terecht is gekomen. De steen is de afgelopen jaren door grote aantallen Bijbelgeleerden en archeologen bezocht, en zij allen hebben geconcludeerd dat de steen een echte en authentieke tien geboden steen is. De vondst bewijst dat dit gebied in een ver verleden bewoond of bezocht moet zijn geweest door lieden afkomstig uit het Midden-Oosten. Is het mogelijk dat de steen afkomstig is van één van de stammen van Israël die zich in dat gebied hebben gevestigd, in een periode voor Christus waarin het oud-Hebreeuws nog veelvoorkomend was?

Het hele gebied is bezaaid met stenen waarop afbeeldingen zijn getekend (petroglieven). Wat het allemaal nog mysterieuzer maakt, is dat een van deze petroglieven beschikt over wat gelijkt op een hemelkaart, uitgestrekt over een vlakke steen, waarin vastgelegd de posities van de planeten en de zonnestelsels tijdens een zonsverduistering. Sommige onderzoekers hebben berekend aan de hand van astronomische gegevens dat de ‘verduistering’ heeft plaatsgevonden op 15 september 107 voor Christus. Deze datum blijkt exact overeen te komen met het beroemde Bazuinenfeest, ook wel bekend als Rosh Hashana, het Joodse Nieuwjaar in 107 voor Christus. De onderzoekers zien de inscriptie als een duidelijk bewijs dat de Israëliërs uit de oudheid de ‘nieuwe wereld’ al ver voor Columbus hebben ontdekt en bewoond in de eeuwen voor de huidige tijdstelling.

Van koning Salomo is bekend dat hij een geavanceerde handelsvloot bezat.

1 Koningen 9:26-28: Ook rustte koning Salomo een vloot uit te Ezeon-Geber bij Eloth (het huidige Eilat), aan de oever der Schelfzee, in het land Edom. En Hiram zond zijn knechten (ervaren zeelieden) op die vloot, scheepslieden die met de zee vertrouwd waren, naast knechten van Salomo.  En zij kwamen naar Ofir en haalden vandaar vierhonderd twintig talenten goud, die zij bij koning Salomo brachten.

Hiram, de koning van Tyrus is bewezen een historische figuur te zijn. Hiram leverde koning Salomo hout uit de cederbossen van de Libanon, voor de bouw van de Tempel in Jeruzalem. De naam van Hiram wordt door Flavius Josephus aangehaald en komt eveneens voor in een lijst van koningen van Tyrus vermeldt door Menander van Efeze (tweede eeuw v. Chr). Historici en Bijbelgeleerden zijn van mening dat Salomons handelsvloten ook Amerika hebben bezocht. De vloot van Salomo en Hiram maakte reizen die soms wel drie jaar duurden voordat zij terugkwamen in Israël, om rijkdom, exotische planten en wilde dieren mee terug te nemen.

In 1 Koningen 10:22: Want de koning had een Tarsisvloot in zee met de vloot van Hiram; en eens in de drie jaar kwam de Tarsisvloot binnen, beladen met goud en zilver, ivoor, apen en pauwen.

Toen Bartholomé de las Casas met conquistador Gonzalo Fernández de OviedoY Valdés voet aan land zette in de Nieuwe Wereld, kwam hij tot zijn grote verbazing tot de conclusie dat Amerika al veel eerder gekoloniseerd moet zijn geweest door wat hij ‘Israëlieten’ noemde. De oorspronkelijke taal van het eiland Santo Domingo noemde hij verbasterd Hebreeuws. Priester Abbe Gilii, die leefde van 1721-1789, ontdekte dat stammen aan de Orinoco rivier bekend waren met het scheppingsverhaal over Adam en Eva.

Bernardino de Sahagün, die in 1529 in Mexico aan kwam, schreef in zijn Historia general de las cosas de Nueva España (Geschiedenis van het Nieuwe Spanje) dat de bevolking daar filosofieën en religieuze overtuigingen aanhingen van de oude stammen van Israël. In het boek Hispania Victrix van Francisco Lopez de Gómara, wat gaat over de vroegste veroveringen in Mexico en Zuid Amerika, staat dat toen de Spanjaarden Peru ontdekten, de inwoners al een grote mate van beschaving hadden opgebouwd en verbaasd waren over de gelijkenis van de inheemse indiaanse stammen met die van de oude stammen van Israël. Daarom geloven sommige onderzoekers dat de steen moet dateren uit de tijd van koning Salomo van 1014 BC tot 974 voor Chr.

In een cluster van oude Indiase grafheuvels in de buurt van Newark, Ohio zijn in het jaar 1860 artefacten ontdekt met Bijbelverzen in het Hebreeuws. Veel van deze artefacten worden echter gezien als vervalsingen omdat de hooggeleerde mandarijnen van de wetenschap het hoogst onwaarschijnlijk achten dat deze echt zijn. Men kan gewoon niet geloven dat er voor Columbus, stammen van Israël in staat waren de grote overtocht naar de ‘nieuwe wereld’ te maken. Maar de Hebreeuwse geleerde Cyrus Gordon van de Brandeis Universiteit bij Boston, en anderen, zeggen dat de steen wel degelijk authentiek is. “Wij weten dat het Hebreeuws belangrijk was in de tijd van de America’s founding fathers en dat er ook op ander plaatsen Paleo-Hebreeuwse inscripties zijn gevonden in Noord-Amerika”, zegt hij.

Wat de indianen ook gemeen hebben met de kinderen van Israël, is dat ze een Messiaanse visie hebben. Zij geloven dat de Schepper op het punt staat de aarde te zuiveren, aldus Chief Riverwind. Ook zegt hij dat alle stammen die zijn verspreid opnieuw vergaderd zullen worden.

Ook bij de Hopi-indianen die heden ten dage nog leven in het Zuidwesten van de Verenigde Staten, leeft een sterke Messiaanse gedachte. Zij kijken uit naar de komst van hun Maäsauu (Messias?).

De Hopi geloven dat het niet lang meer zal duren eer hun verlosser zal komen, omdat zoals zij zeggen, alle tekenen daarop wijzen. Volgens hen is de komst aan de orde wanneer de wereld in volslagen onbalans en verwarring verkeert en de mensen niet meer volgens de wil en de instructies van hun schepper zullen leven, wanneer zelfs de leiders van de mensheid in verwarring en bedrieglijk zullen zijn maar wie volhart tot het einde die zal behouden worden.

Niets van het gebeuren om ons heen is een verassing voor de Hopi. Ook spreken de Hopi van zware aardbevingen die het eind van de huidige wereldcyclus zullen markeren. De Hopi geloven dat zij die de weg der gehoorzaamheid aan de wetten van de Schepper zijn blijven volgen, niet om zullen komen in de grote zuivering die aanstaande is, doch behouden zullen worden en samen met Maäsauu in een nieuwe wereld zullen wonen.

Franklin ter Horst is schrijver.