Opnieuw verkiezingen? Waar is dat goed voor?

Lieberman weet dat de nieuwe regering van hem afhankelijk is, en maakt met zijn vijf Knesset-zetels gebruik van de situatie om belangrijker kabinetsposten en steun voor zijn lievelingswet te krijgen. Hoewel Israëli’s kunnen begrijpen dat hij probeert om het maximale uit zijn unieke positie te halen, kunnen zij absoluut niet begrijpen waarom Lieberman bereid is om voor nieuwe verkiezingen te kiezen wegens de ‘dienstplichtwet’, die ultraorthodoxe Joden zal verplichten om in de IDF te dienen.

De ruzie over deze kwestie van dienstplicht voor ultraorthodoxen gaat terug tot David Ben-Goerion’s besluit, om de religieuze Joden die hun tijd aan de studie van de Torah wijden, vrij te stellen van militaire dienst. In de loop der jaren zijn de paar duizend Torahstudenten, die Ben-Goerion zich had voorgesteld, uitgegroeid tot tienduizenden ultraorthodoxen die niet meedoen aan de nationale dienst, die elke andere Israëlische Jood moet vervullen.

De meeste andere Israëliërs zijn al lange tijd woedend over de ongelijkheid van de situatie, maar de ultraorthodoxen zijn tot nu toe in staat geweest, om elke poging om een amendement op het besluit van Ben-Goerion goed te keuren, te verhinderen.

Toch zijn de meeste Israëli’s zich bewust van het feit, dat een groeiend aantal ultraorthodoxe Joden zich vrijwillig bij de IDF aansluit. Daarom lijkt niemand het onwrikbare standpunt van Lieberman te begrijpen, hij dreigt de coalitie­onder­hande­lingen te laten stranden en maakt, slechts enkele weken na de vorige, nieuwe nationale verkiezingen noodzakelijk.

Van zijn kant wijst Lieberman de verwijten van Netanyahu af, die zou oneerlijk zijn en voor de eisen van de ultraorthodoxen hebben gecapituleerd. Lieberman zegt dat het niet alleen gaat om de dienst­plichtwet, dat ‘slechts één symptoom is van het ultraorthodoxe extremisme’ dat Israël wil veranderen in een halachische Staat die geregeerd wordt door religieuze wetten. Lieberman is zeker niet de enige van de seculiere Joden, die een dergelijke uitkomst vrezen.

Toch blijft Lieberman’s volharding, dat hij zich slechts aan zijn principes houdt, ongeacht de kosten, hol klinken voor veel Israëli’s, die na de vorige verkiezingen het gevoel hadden dat ze zijn beloften niet langer konden vertrouwen,

Hoe dan ook, deze woensdag zal binnen enkele uren voor Netanyahu de termijn voor de vorming van een nieuwe regering verstrijken. Dan zullen we weten of we er wel of niet nieuwe verkiezingen komen, waarvoor al een datum is vastgesteld: 17 september.

Maar ook al wordt een nieuwe verkiezing op het laatste moment op de een of andere manier vermeden, de schade is al aangericht. Het weinige vertrouwen dat de Israëli’s al in hun regering hebben, zal alleen maar verder afnemen, en dat kan de politieke en sociale kloof in dit land alleen maar verder verdiepen.