Parasja הברכה וזות Wezoth haBrachah ‘en dit is de zegen’ is deze week aan de beurt. We lezen Deuteronomium 33:1-34:12. Uit de Haftara lezen we Jozua 1:1-18 en Openbaringen 21:9-22:12.
Het laatste boek van de Thora, Deuteronomium, eindigt in deze Parasja. En het eindigt niet zomaar, maar met de prachtige zegenbede van Moshe, Mozes, voor alle twaalf stammen van het volk. Moshe wordt in vers 1 ‘de man Gods’ genoemd: אלהים איש ish Elohim. Verderop in vers 5 wordt hij zelfs de koning van Jeshurun genoemd, een benaming die we niet snel achter hem zouden zoeken; we kennen hem als de schrijver van de Thora; de leider van het volk bij de uittocht uit Egypte en als de grote profeet, samen met Elia. Toch staat er in vers 5 duidelijk het Hebreeuwse woord Melekh מלך .Melekh van Jeshurun, Jeshurun is een ander woord voor Israël (vgl. Deut. 32:15). De eerste koning van Israël was dus eigenlijk niet Saul, maar Moshe! Toch leuk om te weten.
In vers 11 staat iets opmerkelijks bij het zegenen van Levi: “Versla de lendenen van degenen die tegen hem opstaan..”
Niet de spierkracht van de man is belangrijk en moet verslagen worden, maar zijn zaad, zijn vermogen om voort te
planten, dat zien we vaker in de Bijbel: de kracht van de man zit in zijn lendenen, in zijn vermogen om kinderen te
genereren.
Nadat Moshe het volk heeft gezegend gaat hij naar de berg Nebo en God toont hem het Beloofde Land. Daarna sterft
Moshe en wordt door God Zelf begraven in het dal tegenover Beth-Peor. Niemand heeft ooit zijn graf gevonden.
Toch is het eigenlijk vreselijk dat deze grote man, die zelfs koning genoemd wordt, begraven wordt op zo’n onheilige
plek; in het land van Mo’abh, tegenover de berg van de afgod Ba’al Peor. Hij mag het Beloofde Land niet in omdat hij
op de rots heeft geslagen. Het zat hem niet eens in de klap, maar in het feit dat hij zei tegen het volk dat hij hen
weleens even wat zou laten zien: “Zullen wij water voor u uit deze steenrots laten stromen? ”Arrogantie wordt niet
getolereerd van deze man Gods (Num. 20:10).
De geschiedenis van het Joodse volk gaat verder in het boek Jozua, wanneer hij de opdracht van God krijgt om het volk het Beloofde Land in te leiden, waarbij God hem belooft: “Ik zal u niet begeven en u niet verlaten” (vs. 5).
Jozua gehoorzaamt God en het volk gehoorzaamt Jozua: “Gelijk wij in alles naar Moshe hebben gehoord, alzo zullen wij naar u horen, de Aanwezige is met u, zoals Hij met Moshe is geweest.”
Openbaringen geeft een blik in de toekomst: dit land, waar Jozua het volk binnenleidt is de plaats waar David later in de geschiedenis de hoofdstad Jeruzalem sticht. Jeruzalem is de stad waar het God om gaat: Hij zal komen regeren vanuit Jeruzalem. Wat een schitterende stad zal het worden en wat een schitterende Koning zal er regeren, we kunnen niet wachten!
Wij wensen u een prettige voortzetting van het Feest der Feesten; het prachtige, beloftevolle Sukothfeest!
Yair en Karen Strijker van Studiehuis Reshiet maakten november 2013 met hun kinderen Ruth en Shmuel alija naar Israël. Na een roerige tijd in Sde Tsvi, hemelsbreed 16 kilometer van Gazastad, verhuisden ze januari 2015 naar Na’ale in Samaria, waar ze volgens de profetie van Jeremia 31:6 de volken oproepen naar Jeruzalem te komen om ‘te leren van onze God’.
Vraag en of opm.? ik weet dat Zijn woord veel boodschappen en of uitleggingen in 1 kan bevatten. toch heb ik wat moeite met de uitleg.
Mozes was oa een leider een profeet, een dienstknecht van Israel. En zeker was hij een beeld van de Messias. Maar de Koning waar hiervan wordt gesproken is dat Mozes? of slaat deze Koning op wat er vooraf staat, de rechterhand van JHWH?
Voor JHWH is er maar 1 Koning, dat is Hijzelf en of Zijn woord welk vlees is geworden, of niet?
Daarnaast denk ik dat Mozes zijn frustraties had met het volk waardoor hij vergat dat hij als leider ten alle tijden de naam van JHWH vertegenwoordigde, Zijn naam moest heiligen in daden. was dat niet de reden dat hij als leider niet het land in mocht? Het was zeer triest dat na al die moeite zelfs Mozes moest leren dat vertrouwen en gehoorzaamheid boven ‘ eigenwijsheid’ en menselijke invulling stond, hoe begrijpelijk ook. Mozes arrogant? Is hij juist niet rechtvaardig, sympathiek, meelevend, en al het andere wat een persoon uitstraalt die zo met God leeft?
Iedereen een goede hernieuwde Tora cyclus toegewenst.
Shalom