Shabbatslezingen: Heilig God in je woorden en daden

In een leven met God staat God centraal. Het gaat niet om jezelf, je eigen reputatie, maar om Gods eer. Dat ondervond Mozes, toen hij zei ‘zullen wij voor u uit deze rots water voortbrengen?’ Dat onder­vonden de zonen van Eli, die het als als priesters niet zo nauw namen met het onderhouden van de wet, maar wel met het vullen van hun buik. Paulus waarschuwt, wijzend op de gebeur­te­nissen tijdens de uittocht, ons niet te laten meeslepen naar verkeerde dingen. Daarbij geeft hij ons deze belofte: ‘En God is getrouw: Hij zal niet toelaten dat u verzocht wordt boven wat u aankunt, maar Hij zal met de verzoeking ook de uitkomst geven om die te kunnen doorstaan.’

De Bijbelgedeelten voor de komende shabbat Choekat (Verordening) zijn:
✡ Torahlezing: Numeri 19:1 – 22:1,
✡ Profetenlezing: Rechters 11:1-33,
✡ Brit Chadashah, Nieuwe Testament: Johannes 3:10-21.

In verband met het thema wijken we daarvan af.

Een gedeelte uit de Torahlezing
Maar er was voor de gemeenschap geen water. Toen kwamen zij bijeen tegen Mozes en tegen Aäron. En het volk kreeg onenigheid met Mozes. Zij zeiden: Hadden wij maar de geest gegeven, toen onze broeders voor het aangezicht van de HEERE de geest gaven! En waarom hebt u de gemeente van de HEERE in deze woestijn gebracht? Om hier te sterven, wij en ons vee? En waarom hebt u ons uit Egypte laten vertrekken? Om ons op deze ellendige plaats te brengen? Het is geen plaats voor zaaigoed, evenmin voor vijgenbomen, wijnstokken en granaatappels. Ook is er geen water om te drinken.
Toen gingen Mozes en Aäron van de gemeente weg naar de ingang van de tent van ontmoeting, en zij wierpen zich met hun gezicht ter aarde. En de heerlijk­heid van de HEERE verscheen hun.
De HEERE sprak tot Mozes: Neem de staf en roep de gemeenschap bijeen, u en Aäron, uw broer, en spreek voor hun ogen tot de rots, en die zal zijn water geven. Zo zult u water voor hen voortbrengen uit de rots, en u zult de gemeenschap en hun vee laten drinken.
Toen nam Mozes de staf van voor het aangezicht van de HEERE, zoals Hij hem geboden had. En Mozes en Aäron riepen de gemeente voor de rots bijeen, en hij zei tegen hen: Luister toch, ongehoorzamen, zullen wij voor u uit deze rots water voortbrengen?
Toen hief Mozes zijn hand op en hij sloeg de rots twee keer met zijn staf, en er kwam veel water uit, zodat de gemeenschap en hun vee konden drinken.
Maar de HEERE zei tegen Mozes en tegen Aäron: Omdat u niet in Mij geloofd hebt, en Mij voor de ogen van de Israëlieten niet geheiligd hebt, zult u deze gemeente niet in het land brengen dat Ik hun gegeven heb.
Numeri 20:2-12 (HSV).

Al jarenlang denk ik na over de zware straf die Mozes kreeg, omdat hij op de rots sloeg in plaats van ertegen te spreken, schreef Anat Schneider in het Israel Today Magazine (september 2021).
Wat was daar zo erg aan? Het gebeurde op de reis van het volk Israël door de woestijn. Ineens is er geen water meer. Wat staat voor leven, is opgedroogd. Het volk is niet meer te houden.
Mozes en Aäron smeken God om water. God zegt dat ze de rots moeten bevelen water te geven. De harde rots moet zacht worden, alleen door ertegen te spreken. Maar Mozes was nooit een man van woorden geweest. Hij weet hoe hij met zijn staf moet zwaaien om wonderen te bewerken. En precies zo handelt hij ook hier. Door met geweld te slaan met de staf kwam er water uit de rots.
Maar de staf is een werktuig waarmee men klappen kan uitdelen, dat doet pijn. Door middel van de staf werd Egypte geslagen met verschrik­kelijke plagen.
Het gedeelte van Numeri 20 over het water uit de rots van Meriba gaat over leven en dood. Water staat voor het leven. Met behulp van woorden, gesproken tot de rots, en met de hulp van het geloof, zal het water terug­keren en daarmee het leven.
De staf staat daarentegen voor geweld. Hij symboliseert het gebrek aan geloof, tederheid en mededogen, hij staat voor onverzoenlijkheid en strijd. En het resultaat voor Mozes is scheiding van het beloofde land.
Goede woorden zijn als een medicijn. Ze kunnen wonden helen en stijfheid verlichten, leven uit de dood terugbrengen. Een leider kan met woorden degenen die aan hem zijn toevertrouwd, genezen. Maar door strenge, harde woorden of zelfs een fysieke afstraffing bereikt hij het tegenovergestelde.
God wil zijn kinderen vers water, een gezond en vredig leven geven. Ook wij moeten leren om zo te spreken dat het genezing brengt. Met het woord heeft God de wereld geschapen. Goede woorden bewerken genezing.
En daarom laat God in het geval van Mozes geen compromis toe. Hij deelt Aäron en Mozes mee dat ze, net als de rest van de woestijn­generatie, niet in het beloofde land zullen komen. Mozes en Aäron zwijgen, ze accepteren hun straf zonder tegenspraak.
Wie met geweld optreedt, gebruikt zijn autoriteit om te verwonden. Uiteindelijk zal zo iemand merken dat hij buiten het ‘goede land’ staat. Mozes wordt tot de dag van vandaag geëerd – niet in de laatste plaats, omdat hij deze boodschap begreep. .

Gedeelten uit de Profetenlezing
De zonen van Eli echter waren verdorven mannen; zij kenden de HEERE niet. Want de handelwijze van deze priesters met het volk was aldus: wanneer iemand een offer bracht, kwam de knecht van de priester, terwijl het vlees kookte, met een drietandige vork in zijn hand, stak die in de kookpot, in de ketel, in de pan of in de pot, en alles wat de vork dan optrok, nam de priester voor zichzelf. Zo deden zij met al de Israëlieten die daar in Silo kwamen.

Toen kwam de HEERE en bleef daar staan; en Hij riep zoals de andere keren: Samuel, Samuel! En Samuel zei: Spreek, want Uw dienaar luistert. De HEERE zei tegen Samuel: Zie, Ik ga iets doen in Israël waarvan bij ieder die het hoort, de beide oren zullen tuiten. Op die dag zal Ik over Eli alles gestand doen wat Ik tegen zijn huis gesproken heb, van het begin tot het einde. Want Ik heb hem bekendgemaakt dat Ik over zijn huis voor eeuwig gericht zal oefenen, omwille van de ongerechtigheid die hij geweten heeft; want toen zijn zonen zich vervloekt gemaakt hebben, heeft hij hen niet eens zuur aange­keken. En daarom heb Ik het huis van Eli gezworen: De ongerechtigheid van het huis van Eli zal in eeuwigheid niet verzoend worden door slachtoffer of door graanoffer!
1 Samuël 2:12-14 en 3:10-14 (HSV).

Een gedeelte uit het Nieuwe Testament
En ik wil niet, broeders, dat u er geen weet van hebt dat onze vaderen allen onder de wolk waren en allen door de zee zijn gegaan, en dat allen in Mozes gedoopt zijn in de wolk en in de zee,en allen hetzelfde geestelijke voedsel gegeten hebben, en allen dezelfde geestelijke drank gedronken hebben. Zij dronken namelijk uit een geestelijke rots, die hen volgde; en die rots was Christus. Maar in de meesten van hen heeft God geen welge­val­len gehad, want zij zijn neergeveld in de woestijn.
En deze dingen zijn gebeurd als voorbeelden voor ons, opdat wij niet zouden verlangen naar kwade dingen, zoals ook zij verlangd hebben.
En word geen afgodendienaars zoals sommigen van hen, zoals geschreven staat: Het volk ging zitten om te eten en te drinken en zij stonden op om te feesten.
En laten wij geen hoererij bedrijven, zoals sommigen van hen hoererij bedreven hebben, en op één dag vielen er drieëntwintigduizend.
En laten wij Christus niet verzoeken, zoals ook sommigen van hen Hem verzocht hebben en door de slangen omgekomen zijn.
En mor niet, zoals ook sommigen van hen gemord hebben en omgekomen zijn door de verderver.
Al deze dingen nu zijn hun overkomen als voorbeelden voor ons, en ze zijn beschreven tot waarschuwing voor ons, over wie het einde van de eeuwen gekomen is.
Daarom, wie denkt te staan, laat hij oppassen dat hij niet valt. Meer dan een menselijke verzoeking is u niet overkomen. En God is getrouw: Hij zal niet toelaten dat u verzocht wordt boven wat u aankunt, maar Hij zal met de verzoeking ook de uitkomst geven om die te kunnen doorstaan.
1 Korinthe 10:1-13 (HSV)