De Turkse invasie en de band van Israël met de Koerden

De demonstranten droegen Israëlische en Koerdische vlaggen en marcheerden van de Turkse ambassade naar de Amerikaanse ambassade en riepen Erdogan op om de Koerden met rust te laten. De betogers droegen borden die de Turkse president en president Trump veroordeelden, die ‘de genocide’ op het Koerdische volk steunt. Honderden mensen stierven onder de Koerdische en militante bevolking.

Premier Benjamin Netanyahu was een van de leiden de politici die de Turkse operatie veroordeelde. ‘Israël veroordeelt met klem de militaire invasie van Turkije in de Koerdische provincies in Syrië en waarschuwt voor etnische zuivering van de Koerden door Turkije en zijn strijders,’ zei Netanyahu. ‘Israël zal alles in het werk stellen om humanitaire hulp te bieden aan het dappere Koerdische volk’, benadrukte de premier.
Andere Knesset-parlementsleden, zoals Ayelet Shaked (voormalig minister van Justitie) en Gideon Sa’ar (voormalig minister van Binnenlandse Zaken) veroordeelden eveneens de Turkse agressie en spraken hun volledige steun uit voor het Koerdische volk.

Het volk van Israël identificeert zich nauw met de Koerdische strijd. Bijna tweehonderdduizend Koerdische Joden wonen in Israël, voornamelijk in Jeruzalem. Dit zijn voornamelijk de afstammelingen van bijna 50.000 Koerdische Joden, die door Israël uit Irak werden gered tijdens de operaties Ezra en Nehemia in het begin van de jaren vijftig.
Er is ook veel gemeenschappelijke geschiedenis die het Joodse volk met de Koerden verbindt. Beide volken lijden onder voortdurende vervolging – de Koerden door moslims van het Midden-Oosten, mede omdat zij niet als Arabieren worden beschouwd – en zowel de Koerden als de Joden zijn over de hele wereld verspreid. Het verschil is dat het Joodse volk een Staat heeft, maar het Koerdische volk nog steeds niet.

Terwijl ‘de Palestijnse zaak’ de belangstelling van de internationale media blijft wekken en de Europese sympathie wint, krijgt de Koerdische kwestie niet zo veel aandacht. De meeste mensen weten niet dat er ongeveer 40 miljoen Koerden in het Midden-Oosten (Turkije, Syrië, Irak en Iran) en in Europa wonen. Tot op de dag van vandaag vechten ze voor hun eigen land, omdat de zegevierende mogendheden aan het einde van de Eerste Wereldoorlog de Koerden verzekerden dat ze een onafhankelijke Staat zouden krijgen. Maar dit is nooit werkelijkheid geworden, vooral vanwege het gewelddadige verzet van Mustafa Kemal Atatürk, de grondlegger van het moderne Turkije. Een thuis voor het Koerdische volk was een cruciale kwestie, aangezien de Koerden in de Arabische landen, waar zij wonen, onder vreselijke vervolging en onderdrukking hebben geleden.

Het huidige Turkse offensief, waarbij zich ook Syrische strijdkrachten hebben aangesloten, begon met de terugtrekking van de Amerikaanse strijdkrachten uit de regio. De Turken profiteerden van de leemte die de Amerikaanse troepen hadden achtergelaten en begonnen een brute actie om een einde te maken aan de autonomie, die de Koerden in Noord-Syrië hadden verworven.

Etnische zuivering
Het tweede doel van de Turkse operatie is de bezetting van de Koerdische gebieden in Syrië en van de Koerdische vluchtelingen uit Syrië, die al jaren in Turkije wonen. Met andere woorden, de Turken willen een etnische zuivering van de Koerden om de regio te ‘Arabiseren’ en de Koerden ertoe te brengen, zich aan te sluiten bij hun Turkse nationale doelstellingen. De Koerden verliezen nu hun huizen en worden vluchtelingen, die uit angst voor hun leven door Koerdistan en Irak trekken.

De Koerden zijn de grootste nationale groep ter wereld zonder eigen land. Sinds de val van Saddam Hoessein in 2003 hebben zij in het zogenaamde Koerdistan in Noord-Irak een ruime mate van autonomie bereikt, wat heeft geleid tot een heropleving van de Koerdische ambities tot onafhankelijkheid.

Na zij zich in 2014 hadden aangesloten bij de strijd tegen ISIS in Syrië, hebben de Koerden ook in delen van Noord-Syrië autonomie verworven, maar zoals hierboven genoemd, is deze droom verloren gegaan met de terugtrekking van Amerikaanse troepen en het binnentrekken van het Syrische leger in de Koerdische gebieden na het Turkse offensief.

– – – – –

Bronvermelding
Datum:   17-10-2019
Auteur:   Edy Cohen
Website: https://www.jpost.com

– – – – –