Update Messiaanse Beweging in Israël

Deze recensie is oorspronkelijk geschreven voor Uitdaging.nl.

Er zijn christenen die zouden willen weten hoe het met de Joods-christelijke beweging in Israël staat. Een terechte vraag, want daarover komt zelden wat in het nieuws. G.J. Mink heeft er een kort boekje over geschreven. Hoe heeft hij dat gedaan?

Eeuwenlang zijn er Joden die de Here Jezus aanvaarden als de door God gezonden Bijbelleraar die verlossing bewerkstelligde van de macht van satan. Zij treden toe tot het Nieuwe Verbond. Sterker, de eerste doelgroep van de Here Jezus waren Joden en Zijn eerste volgelingen wierf Hij onder hen.

Toch geeft zo’n bekering van Joden nog steeds allerlei spanning. Vooral wanneer die Joden een Joodsorthodoxe achtergrond hebben. Dat blijkt bijvoorbeeld uit de diversiteit aan naamgeving aan deze Joden in plaats van simpelweg ‘christenen’: Joodse christenen, christelijke Joden, Messias-belijdende, christelijk-Israëlitisch en tegenwoordig de meer gangbare term Messiaans.

Christenen eisen eeuwenlang dat zulke Joden niet langer aan hun Joodse identiteit aandacht besteden. Joods-zijn zou na de bekering ophouden. Dit wordt ook vanuit het rabbinale Judaïsme gesteld. Toch zijn er evengoed eeuwenlang Joden geweest, die net als de eerste discipelen wel vasthielden aan hun bijzondere plaats onder de volken. Juist ook in verband met de gedeeltelijk of volledig onvervulde profetieën en beloften die God heeft gedaan over het fysieke Israël.

Boekanalyse
Mink (1958) is predikant PKN en was enige tijd docent Kerkgeschiedenis aan de Evangelische Theologische Hogeschool. Na een Inleiding behandelt hij in vier hoofdstukken de Messiasbelijdende Joodse Beweging door de eeuwen heen vanaf de komst van de Here Jezus in de eerste eeuw en het verband met de christenheid. Daarvan besteedt hij de meeste aandacht aan die Beweging in Israël, maar hij geeft ook veel aandacht aan de Messiasbelijdende Joden in de tijd dat de 12 apostelen leefden. Het boekje sluit af met een aantal gespreksvragen per onderwerp van elk hoofdstuk. Enkele zwart-wit foto’s geven beeld bij de tekst. Voetnoten geven bronvermelding en/of soms uitgebreide achtergrondinfo.

Specifieke achtergrond
Belangrijk is dat Mink beschrijft dat de meeste Joods-Israëlische christenen een seculiere en immigranten (vooral Rusland en Oost-Europa) achtergrond hebben. De meeste Israëlische Messiaanse groepen bestaan ook uit niet-Joden. Slechts 10% zijn orthodox-Joods. Er zouden ook nogal wat Joodse christenen ‘buiten beeld’ zijn; lid van een kerk of synagoge. Hij wijst er ook op dat de meeste Joodse-Israëli’s ongelovig of traditioneel Joods zijn.

Evaluatie
Dit is een vlot lezend, interessant boekje over een nogal belangrijk onderwerp. Het boekje is gedrukt in tamelijk kleine letters, waardoor het een hoge informatiedichtheid heeft. De beschrijving is echter eerder ‘kerks’ (traditioneel christelijk georiënteerd) en distantieert zich van rabbinale bepalingen. Toch stelt Mink dat voor christenen alleen de Noachidische geboden zouden gelden, wat een Talmoedische bepaling is. Hij komt ook met diverse afwijkende stelling. Zo stelt hij dat alle 12 apostelen Joods waren (dus ook Lukas). Hij onderbouwt zijn stellingen niet of amper. Dit boekje wordt aangeraden.


Mink, G.J., Messiasbelijdende Joden in Israël. Een beknopte verkenning. 2de druk, 2016, Stichting Steun Messiasbelijdende Joden, Nijkerk, 43 pagina’s, € 3,95, ISBN: 9789072462596.