Update Midden-Oosten: hoe een predikant plotseling voor Israel begon te bidden en meet Spanje met twee maten?

Opmerkelijk nieuws van de afgelopen week uit het Midden-Oosten, geselecteerd door Dirk van Genderen.

Een gemeente, ergens in ons land, had een voorganger die in de kerkdiensten nooit over Israel sprak en ook nooit voor Israel bad. Verschillende leden van de gemeente hadden hem al gevraagd dat wel te doen, maar dan zei hij dat hij niets had met Israel.
‘Wat kunnen we nog doen,’ vroegen degenen zich af die zich verbonden voelden met Israel en met het Joodse volk. Ze hadden over kunnen stappen naar een andere gemeente, waar wel aandacht was voor Israel, maar dat deden ze gelukkig niet.

Ze deden wat je in zo’n situatie het beste kunt doen. Ze begonnen met een bidstond, waar werd gebeden voor de gemeente, voor de voorganger en voor Israel en het Joodse volk. Elke week kwamen ze bij elkaar om te bidden en langzaam nam het aantal bidders toe. Na verloop van tijd waren er zoveel bidders, dat de gebedsgroep werd gesplitst.
In twee gebedsgroepen werd gebeden voor de predikant. Dat de Heere liefde in zijn hart zou geven voor Israel en voor het Joodse volk. En wat denkt u, de Heere hoorde deze gebeden en zou ze gaan verhoren.

Na anderhalf jaar bidden brak er een bijzondere zondagmorgen aan. ‘Ik moet u iets vertellen,’ begon de predikant. ‘De afgelopen week lukte het mij niet om een preek te maken. Ik begon met een tekst, maar ik kwam niet verder. Datzelfde gebeurde met een paar andere Bijbelteksten. Zoiets had ik nog nooit meegemaakt. Ondertussen kwam de zondag snel dichterbij en ik had nog steeds geen preek.
Toen ben ik op de knieën gegaan en heb de Heere gevraagd om licht, om hulp, om Zijn leiding. En toen opeens opende Hij, door Zijn Geest, mijn ogen voor Israel en voor het Joodse volk.’

Iemand van de gebedsgroep vertelde mij het bijzondere verhaal. ‘Onze voorganger preekte deze zondag over Israel, Gods volk. En hij bad voor Israel. En hij deed dit niet één keer, nee, hij bleef dit regelmatig doen. De Heere had de gebeden verhoord.’

Spanje wil wel zelfstandige Palestijnse staat, maar geen zelfstandig Catalonië

Spanje ijvert voor een zelfstandige Palestijnse staat, terwijl er in de geschiedenis nooit een Palestijnse staat is geweest. En het kromme is dat Catalonië ooit wel zelfstandig was, maar dat Spanje daar nu op tegen is. Madrid doet alles om dit te voorkomen. Waarom accepteert Spanje geen twee-staten-oplossing in eigen land, zoals ze wel eisen van Israel?

Catalonië ligt in het noordoosten van Spanje, tegen de grens met Frankrijk aan.

Deze ontwikkeling zie je wereldwijd. Overal om ons heen willen bevolkingsgroepen zelfstandig worden, maar iedereen is daartegen. Denk aan de Tibetanen in China, de Koerden, de Schotten, Quebec in Canada, de Tamils in Sr Lanka. En alleen aan Israel wil de wereld een twee-staten-oplossing opleggen. De wereld meet met twee maten! Terwijl het juist daar het minst voor de hand ligt, omdat er nooit een apart Palestijns volk is geweest. Het zijn Arabieren, ze zeggen het zelf. Als deze groep mensen in een ander land had gewoond, zouden ze zeker geen internationale steun hebben gekregen. Maar Israel, dat durft de wereld wel, om zich daartegen te keren.

Dirk van Genderen publiceert wekelijks een nieuwsbrief over Israel en het Midden-Oosten.