Archeologie: Lag de echte berg Sinaï in Saoedi Arabië?

Waar lag de berg Sinaï, of Horeb, waar de Heer zijn volk ontmoette en wijze wetten, de Torah, gaf? Volgens sommige bronnen lag deze op het Egyptische Sinaï-schiereiland, volgens oudere bronnen, en lokale bewoners, lag lag deze berg in het noordwesten van Saoedi-Arabië.
De reisgids Ryan Mauro maakte deze video van 25 minuten over de mogelijke plaats van de berg. Kies bij de ondertiteling voor ‘dutch’, en klik regelmatig die hinderlijke reclame weg.

2 Reactiesop"Archeologie: Lag de echte berg Sinaï in Saoedi Arabië?"

  1. Ligt de berg Sinaï werkelijk in Saoedi-Arabië?

    In het blad Messia Nieuws, van 09/02/2023, wordt de vraag gesteld: Waar lag de berg Sinaï, of Horeb, waar de Heer zijn volk ontmoette en wijze wetten, de Torah, gaf? Volgens de Bijbelse bronnen van het Eerste Testament ligt de berg Sinaï op het Sinaï-schiereiland. Maar de laatste jaren worden we steeds vaker geconfronteerd met de visie dat de berg Sinaï in het noordwesten van Saoedi-Arabië zou liggen. Zo probeert Ryan Mauro via YouTu-be deze visie te promoten. Zie bijvoorbeeld zijn 25 minuten durende video: https://messianieuws.nl/archeologie-lag-de-echte-berg-sinai-in-saoedi-arabie. Kies bij de ondertiteling voor ‘dutch’, en klik regelmatig de hinderlijke reclame weg. Maar ook Timothy Mahoney heeft in zijn documentaires ‘Patterns of Evidence’ uitgebreid onderzoek gedaan naar de locatie waar de berg Sinaï zich zou bevinden

    Mijn commentaar
    Wat de kritische kijker van de Ryan Mauro video’s zal opvallen, is dat de documentairemaker zich uitsluitend focust op de berg Sinaï en de belangrijke gebeurtenissen die zich daar hebben afgespeeld. Maar de manifesta-ties rond de berg Sinaï staan niet op zichzelf; de ‘ware’ berg Sinaï moet passen in de grotere context van de Bij-bel:
    1. De tocht naar en door de Schelfzee:
    – Toen de farao het volk had laten gaan,… leidde God het volk om, langs de weg door de woestijn naar de Schelf-zee. In slagorde trokken de Israëlieten uit het land Egypte (Ex. 13:17-18 HSV). Het woord Schelfzee is de ver-taling van het Hebreeuwse woord ’Yam Suf’, wat letterlijk betekent zee met papyrus, riet en biezen. Daarom ook wel genoemd de Rietzee.
    – De Rode Zee, gelegen tussen Azië en Afrika, loopt in het noorden uiteen in twee smalle baaien: de oostelijk gelegen diepe Golf van Akaba en de westelijk gelegen ondiepere Golf van Suez. Tussen deze twee baaien ligt het schiereiland Sinaï. Ten noorden van de Golf van Akaba ligt Israël en ten oosten ervan Jordanië en Saoedi-Arabië. Ten westen van de Golf van Suez ligt Egypte.
    – Nadat ze Sukkot hadden verlaten, sloegen ze hun kamp op in Etam, aan de rand van de woestijn. Dat moet de woestijn zijn aan de westkant van de Rietzee… Overdag ging de wolkkolom het volk voortdurend voor, en ’s nachts de vuurzuil. Zo konden ze dag en nacht verder trekken (Ex. 13:20-21).
    – De HEER zei tegen Mozes: ‘Zeg tegen de Israëlieten dat ze omkeren en hun kamp opslaan voor Pi-Hachirot, tussen Migdol en de zee; jullie moeten je kamp recht tegenover Baäl-Sefon opslaan, vlak bij de zee (Ex. 14:1-2). Volgens de New Bible Dictionary, second edition, liggen de drie genoemde plaatsen ten oosten van de Nijldelta, op de westelijke oever van de Rietzee, grenzend aan de SinaÏ woestijn. Baäl-Sefon was een locatie gewijd aan de gelijknamige Kanaänitische god.
    – Na de uittocht uit Egypte was ‘de zee’ het eerste grote obstakel wat de Israëlieten tegenkwamen. Toen strekte Mozes zijn hand uit over de zee, en de HEERE liet de zee die hele nacht wegvloeien door een krachtige oos-tenwind. Hij maakte de zee droog… Zo gingen de Israëlieten midden in de zee op het droge (Ex. 14:21-22). Je vraagt je af hoe de Israëlieten de ‘krachtige oostenwind’ wisten te trotseren.
    – De wagens van de farao en zijn leger heeft Hij in de zee geworpen. De besten van zijn officieren zijn verdron-ken in de Schelfzee (15:4).
    Kortom, de Schelfzee is de Golf van Suez en het verlengde ervan:
    a. De Bijbel wekt de indruk dat het volk van Jakob, bestaande uit 1,2 miljoen Israelieten (ouder dan 20 Jaar) en vreemdelingen, samen met hun kinderen en vee, na relatief korte tijd de Rietzee bereikten. De afstand van Egypte (Suez kanaal) tot Nuweiba aan de Golf van Akaba (zie witte pijl), is echter een woestijntocht van 370 km. Een dagreis in de Bijbel is ongeveer 25 km, maar vanwege de kinderen, het kleinvee en het zoeken naar weidegronden voor het vee en water voor mens en dier zou zo’n tocht een maand in beslag nemen, zo niet veel langer. Bovendien zouden de Egyptenaren met hun 600 wagens die hele tocht door de woestijn ook hebben moeten maken om de Israëlieten te achtervolgen tot de Golf van Akaba.
    b. Het is veel aannemelijker dat met Rietzee de veel ondiepere Golf van Suez wordt bedoeld. Riet en biezen groeien immers in ondiep water. Bovendien zal een krachtige oostenwind een ondiepe baai gemakkelijker droog kunnen leggen dan een diepe baai. Op kaarten is te zien dat langs het zuidelijke deel van het Suezka-naal zich grote meren bevinden, de zogenaamde Bittermeren, waarin God het Egyptische leger zou hebben kunnen laten verdrinken.
    c. Tijdens de tien plagen gebeurde dit: de HEERE keerde de wind en liet een zeer sterke westenwind opsteken . Die tilde de sprinkhanen op en wierp ze in de Schelfzee (Ex. 10:19), de zee ten oosten van Egypte.
    d. Ik zal uw grenzen vaststellen, van de Schelfzee tot aan de zee van de Filistijnen (Middellandse Zee), en van de woestijn (Sinaï) tot aan de rivier (de Eufraat), want Ik zal de bewoners van het land in uw hand geven (Ex. 23:31). Zie ook Genesis 15:18. De Schelfzee is dus de Golf van Suez en het verlengde ervan.
    2. De geografische beschrijving van Israëls tocht door de woestijn naar de berg SinaÏ.
    – Hierna liet Mozes Israël vanaf de Schelfzee opbreken en zij vertrokken naar de woestijn Sur. Drie dagen gin-gen zij door de woestijn en vonden geen water. Toen kwamen zij bij Mara. Zij konden echter het water uit Ma-ra niet drinken, want het was bitter. Daarom gaf men het de naam Mara (Ex. 15:22-23 HSV). De woestijn Sur ligt ten oosten van Egypte en de Bittermeren, in het noordwestelijke deel van de Sinaï woestijn. Geen won-der dat de Israëlieten na de Rietzee de woestijn Sur bereikten met de plaats Mara, waar het water bitter was. Want hun zoet watervoorraad uit Egypte was inmiddels kennelijk uitgeput.
    – In de Bijbel vinden we verschillende referenties met betrekking tot de woestijn Sur met z’n gelijknamige stad:
    Sarai maakte het leven van Hagar zo zwaar dat ze vluchtte. Een engel van de HEER trof haar in de woestijn aan bij een waterbron, de bron die aan de weg naar Sur ligt (Gen. 16:6-7). Was de Egyptische vanuit Berseba op weg naar Egypte, haar geboorteland? De stad Sur lag namelijk aan de Middellandse Zee, tussen het Suez-kanaal en El-Arish.
    Abraham brak op en trok naar de Negev, waar hij tussen Kades en Sur ging wonen (Gen. 20:1). Saul sloeg de Amalekieten terug van Chawila tot aan Sur, op de grens met Egypte (1 Sam.15:7). David en zijn mannen trokken er geregeld op uit om de stammen te overvallen die woonden in het gebied van Telam tot aan Sur, waar Egypte begint: nu eens de Gesurieten, dan weer de Amalekieten. (1 Sam. 24:7-8). De Amalekieten woonden in de Negev woestijn ten zuiden van Berseba.
    – De Israëlieten braken op uit Elim en heel de gemeenschap kwam in de woestijn Sin, die tussen Elim en de Sinaï ligt. Dat was op de vijftiende dag van de tweede maand nadat zij uit het land Egypte waren vertrokken (Ex. 16:1). De Israëlieten waren dus een maand onderweg. Op Bijbelse kaarten is te zien dat de woestijn Sin grenst aan de oostelijke oever van de Golf van Suez. Maar de locatie van de woestijn is op Bijbelse gronden niet vast te stellen.
    – Daarna brak heel de gemeenschap van de Israëlieten uit de woestijn Sin op en trok van rustplaats tot rust-plaats (17:1). Wegens gebrek aan water zei de HEERE tegen Mozes: Zie, Ik zal vóór u op de rots bij de Horeb staan. Dan moet u op de rots slaan, en er zal water uitkomen, zodat het volk kan drinken (17:6).
    – Toen kwam Amalek en bond de strijd aan met Israël in Rafidim. Mozes zei tegen Jozua: Kies mannen voor ons uit en trek op, bind de strijd aan met Amalek (17:8). Amalek was een kleinzoon van Esau.
    – Toen Jethro, de priester van Midian, de schoonvader van Mozes, alles hoorde wat God voor Mozes en Zijn volk Israël gedaan had,… ging hij met Mozes’ zonen en diens vrouw Sippora op weg en kwam in de woestijn, bij de berg van God, waar Mozes zijn kamp had opgeslagen (18:1-5).
    – In de derde maand, op dezelfde dag dat de Israëlieten uit het land Egypte waren vertrokken, kwamen zij in de woestijn Sinaï… en sloegen hun kamp op in de woestijn… tegenover de berg… De Sinai was volledig in rook gehuld, want de HEER was daarop neergedaald in vuur (Ex. 19:1-8). Vanaf het Pesach feest in Egypte hadden de Israëlieten na twee maanden de berg Sinaï bereikt. Dat is heel aannemelijk gezien mijn eerdere commen-taar. Vijftig dagen na het Feest van de Eerstelingen, in de week van Ongezuurde Broden, vieren de Joden het Wekenfeest, Sjavoeot, waarbij ze de wetgeving bij de Sinaï gedenken.
    Kortom, na de tocht door de Schelfzee dwaalden de Israëlieten rond binnen de grenzen van het schiereiland Sinaï tot ze de berg Sinaï bereikten, die eerder in de Schrift de berg Horeb werd genoemd. Er is geen enkele indicatie in de Bijbel dat de Israëlieten bij Nuweiba (zie zwarte pijl) de Golf van Akaba zijn overgestoken.
    – In het boek Rechters zingt de profetes Debora ook: Voor de heerser van de Sinaï wankelden de bergen, voor u, HEER, u, de God van Israël (Richt. 5:5).
    – Toen de Israëlieten weggingen uit Egypte, trokken ze door de woestijn (Ex. 13:20, 14:3) naar de Rietzee en kwamen daarna bij Kades (Recht. 11:16-18). Dus na de Rietzee naar Kades, ten zuiden van Berseba, op 40 km vanaf de huidige Gaza-strook en niet naar Saoedi-Arabië.
    3. Het is toch ook logisch dat de berg Sinaï in de Sinaï-woestijn moet liggen.
    – Nadat Mozes de Egyptenaar had gedood, vluchtte hij voor de farao en vestigde zich in het land Midian (Ex. 2:14). Midian was een zoon van Abraham en Ketura en de zonen van Midian waren Efa, Efer, Henoch, Abida en Eldaä (Gen. 25: 1-4). In het algemeen wordt voor Midian verwezen naar het gebied in Saoedi-Arabië, ge-legen ten oosten de Golf van Akaba. Maar tijdens een bezoek aan het museum van de Samaritanen, op de berg Gerizim, bij Sichem, het huidige Nablus in Samaria, leerde ik dat de Samaritanen Midian juist plaatsen aan de westelijke kant van de Golf van Akaba. Is het mogelijk dat het land van Midian zich via Midians zonen zich ook uitstrekte tot de westelijke oever van de Golf van Akaba? Dat zou Exodus 3:1 ook veel aannemelij-ker maken: En Mozes hoedde het kleinvee van zijn schoonvader Jethro, de priester van Midian. Hij dreef het kleinvee tot voorbij de woestijn, en hij kwam bij de berg van God, de Horeb (Ex. 3:1).
    – Het is zeer te betwijfelen of de berg Sinaï nog zwart is, omdat na 3500 jaar het vuur van God daarop is neer-gedaald. Eerder lijkt het mij dat de berg van Ryan Mauro zwart is vanwege de kleur van het natuursteen.

    Conclusie
    Volgens het narratief van Ryan Mauro zou de berg Sinaï in Saoedi-Arabië liggen. Maar volgens de informatie die de Bijbel ons geeft en zoals bovenstaand is behandeld, klopt die visie niet. Dat neemt niet weg dat de Egypte-naren, of een ander volk met strijdwagens, kan hebben geprobeerd de Golf van Akaba over te steken, waarbij enkele wagenwielen op de golfbodem zijn terecht gekomen. Maar dat fenomeen is op Bijbelse gronden niet te rijmen met de doortocht door de Rietzee; de Bijbel rept met geen woord over een tweede tocht door een tweede zee.
    Dat Saoedi-Arabië het gebied van de Ryan-berg angstvallig beschermd, is misschien te verklaren vanuit een Islamitische vervalsing, om het Sinaï narratief voor moslims aannemelijk te maken.
    Misschien zal God de echte locatie van de berg Sinaï nooit openbaren. De mens zou de berg immers verheffen tot bedevaartsoord. Maar als we God willen zoeken dan moeten we in Jerusalem zijn, Zijn eeuwige woon-plaats.

    Sinaï

    Tot Zijn eer, Albert P. Oosting
    Januari 2025

  2. De berg Gods Chorev (Horeb), waar Mosjéh de 10 Woorden ontving, kan niet veraf gelegen hebben van de plaats van de doortocht van Isra’El door de Jam Soef. De afstand tussen Chorev en Qadesj Barnea’ was maar 11 dagen reizen (Dt 1:2). Dan valt de traditionele Jebel Moesa in het uiterste zuiden van de Sinaj af, maar zeker een berg in het nog verder gelegen Saoedie Araviem! Overigens is de afstand van het vertrek uit Mitsrajim (Egypte) en de Jam Soef ook maar enkele dagen (1 of 2). Dan is de enorme reisafstand tussen Mitsrajim en het noorden van Saoedie Araviem ook te lang en valt af!

Geef een reactie