Voor advocaat Allon Kijl en anderen was het gebruik in de Tweede Kamer van de antisemitische leus ‘From the river to the sea, Palestine will be free’, de druppel. Vele Joodse Nederlanders hebben er met hem genoeg van. Ze overwegen te vertrekken uit Nederland. Kijl verwoordt hun gevoel in een gastcolumn op Jonet en waarschuwt de Nederland: Je weet pas wat je mist als het er niet meer is.
iemand = niemand
Waarom DOET iemand iets aan mensen die oproepen om Joden te verdrijven ‘van de rivier tot de zee’ – uit het n.b. hun door de Volkerenbond toegewezen land? Ben ik de enige die dit alarmerend vindt? Ben ik de enige die dit onacceptabel (lees: onmenselijk, onwettig, krankzinnig) vindt? Waarom kan dit op scholen door leerlingen of studenten ongestoord worden geproclameerd, zonder dat de directeuren van die scholen massaal ter verantwoording worden geroepen? Ben ik nou gek of wordt hier met 2 maten gemeten? Als Wilders iets zegt over Marokkanen is ons land te klein, maar als Joden worden gedemoniseerd gebeurt er niets. Het oude liedje. ‘Nie wieder’, zei men toch? Nou, doe er dan iets tegen! Hard optreden tegen deze oproep tot genocide. Wat, als de meeste Joden straks weggaan? Om je kapot te schamen! Sterker nog, ik schaam me nu al kapot. Hebben we nou wetten of niet? Worden die nog gehandhaafd of niet? Of zijn politie en justitie te bang voor moslimgeweld? Dat zou pas echt een blamage zijn, een brevet van onvermogen, een openbaar ongeldig verklaren van de Nederlandse wetten. Als joden zich genoodzaakt voelen te vertrekken is ons land afgegleden tot een dystopie. En wie daarna weggaan zijn andere fatsoenlijke burgers. Is dat wat NL wil? Ik hoop dat de regering erover gaat nadenken, dat een maatschappelijke discussie hierover mogelijk wordt, dat NL zijn knopen gaat tellen, dat fatsoenlijke mensen op tijd hun mond opendoen, (op)dat het tij nog wordt gekeerd.