Sjabbats­lezingen: Welk voorbeeld geven wij?

Eigenlijk niet zo’n fraai verhaal. Lots dochters worden zwanger van hun stomdronken vader en baren een zoon. Maar wat voor voorbeeld hadden zij van hun ouders gekregen bij hun opvoeding in Sodom?

De Bijbelgedeelten voor de komende sjabbat Wayera (En Hij verscheen) zijn:
✡ Torahlezing: Genesis 18 – 22,
✡ Profetenlezing: 2 Koningen 4:1-37,
✡ Brit Chadashah, Nieuwe Testament: Lukas 1:26-38, 24:36-53.
In verband met het onderwerp wijken we daar van af.

Een gedeelte uit de Torahlezing
En Lot vertrok uit Zoar en ging met zijn twee dochters in het bergland wonen, want hij was bevreesd om in Zoar te blijven wonen. Hij woonde in een grot, samen met zijn twee dochters.
Toen zei de eerstgeborene tegen de jongste: Onze vader is oud en er is geen man in dit land om bij ons te komen op de manier die op de hele aarde gebruikelijk is. Kom, laten we onze vader wijn te drinken geven en met hem slapen, zodat wij door onze vader het leven geven aan nageslacht. Zij gaven die nacht hun vader wijn te drinken. De eerstgeborene kwam en sliep met haar vader. Hij merkte niet dat zij kwam liggen en evenmin dat zij weer opstond. En het gebeurde de volgende dag dat de eerstgeborene tegen de jongste zei: Zie, ik heb de afgelopen nacht met mijn vader geslapen; laten we hem ook vannacht wijn te drinken geven. Kom, slaap met hem, zodat wij door onze vader het leven geven aan nageslacht. Zij gaven hun vader ook die nacht wijn te drinken en de jongste stond op en sliep met hem. Hij merkte niet dat zij kwam liggen en evenmin dat zij weer opstond. Zo werden de twee dochters van Lot zwanger van hun vader.
De eerstgeborene baarde een zoon en gaf hem de naam Moab. Hij is de vader van de Moabieten, tot op deze dag. De jongste, ook zij, baarde een zoon en gaf hem de naam Ben-Ammi. Hij is de vader van de Ammonieten, tot op deze dag.
Genesis 19:30-38 (HSV)

Een gedeelte de Profetenlezing
Zeg tegen de wijsheid: Jij bent mijn zuster, en noem het inzicht je bloedverwant, opdat zij je bewaren voor de vreemde vrouw, voor de onbekende die jou met haar woorden vleit.
Nu dan, kinderen, luister naar mij en sla acht op de woorden van mijn mond. Laat je hart niet afwijken naar haar wegen, laat het niet afdwalen op haar paden. Zij heeft immers vele dodelijk gewonden doen neervallen, geweldig veel zijn allen die zij heeft gedood. Haar huis is een weg naar het graf, die afdaalt naar de binnen­kamers van de dood.
Spreuken 7:4-5 en 24-27 (HSV).

Een gedeelte uit het Nieuwe Testament
Men hoort algemeen dat er hoererij onder u voorkomt, en wel zo’n vorm van hoererij waarvan zelfs onder de heidenen geen sprake is, namelijk dat iemand de vrouw van zijn vader heeft. En u doet zich zo gewichtig voor. Kunt u niet beter treuren, om dan hem die deze daad begaan heeft, uit uw midden weg te doen?
Ik heb, hoewel afwezig met het lichaam, maar aan­we­zig met de geest, namelijk reeds besloten – alsof ik aanwezig was – om hem die dat zo gedaan heeft, in de Naam van onze Heere Jezus Christus, als u en mijn geest bijeengekomen zijn, in de kracht van onze Heere Jezus Christus, over te geven aan de satan, tot verderf van het vlees, opdat de geest behouden zal worden op de dag van de Heere Jezus.
1 Korinthe 5:1-5 (HSV)

Welk voorbeeld geven wij onze kinderen?
Eigenlijk is dit niet zo’n fraai verhaal. Er is waar­schijn­lijk nooit over gepreekt, en in een kinder­bijbel zal je het zeker niet aantreffen. Lots dochters die zwanger worden van hun stomdronken vader en elk een zoon baren. Geen goed voorbeeld voor ons en onze kinderen.
Maar wat hadden deze dochters voor een voorbeeld, een opvoeding gehad in Sodom? Daar heerste een losse moraal – of eigenlijk geen moraal. De mannen van Sodom wilden twee engelen, bood­schap­pers van God, die als gasten in het huis van Lot waren geko­men, verkrach­ten. Homo­seksu­ali­teit dus. En om zijn gasten te beschermen tegen dit lot bood Lot de mannen van de stad zijn dochters aan. Prostitutie dus. U leest het trieste verhaal in Genesis 19:5-8.

De engelen sloegen de mannen van Sodom met blindheid, zodat zij het huis niet binnen konden gaan, en leidden Lot en zijn gezin de stad uit. Blijkbaar is Lot als een kluize­naar in een grot gaan wonen, ver van de steden, ver van huwbare mannen, en heeft daar enige landbouw bedreven, waaronder de teelt van wijn­druiven.
De rest van het verhaal weet u. Zo werden Moab (‘Uit vader’) en Ben-Ammi (‘Zoon van mijn volk’) geboren. Zij werden de stamvaders van de Moabieten en de Ammonieten.
Deze ‘broedervolken’ hebben zich niet broederlijk gedragen jegens Israël. We komen de Moabieten weer tegen in Numeri 22 en 25, waar zij uit angst de tovenaar Bileam inhuren om Israël te vervloe­ken, en wanneer dit niet lukt, verleidden zij de mannen van Israël tot ontucht met hun dochters.

Toch had Israël de Edomieten (de stam van Esau), de Moabieten en de Ammonieten als broedervolken beschouwd. Dat heeft hen weinig voordeel opgeleverd, er was geregeld strijd met deze drie volken: ‘Welnu, zie de Ammo­nie­ten, Moab en de bewoners van het Seïr­gebergte, tegen wie U Israël niet toestond op te trekken toen zij uit het land Egypte kwamen. Daarom trokken zij bij hen vandaan en vaagden hen niet weg, en zie, zij vergelden het ons, door ons te komen verdrij­ven uit Uw bezit dat U ons in bezit hebt gegeven.’ (2 Kronie­ken 20:10-11)

Wat is er van deze volken overgebleven? Ze zijn, onder andere door deportaties, onher­ken­baar opge­gaan in de Arabische volken­wereld.

Waarom staat een dergelijk verhaal als de dochters van Lot in de Bijbel? Hiermee wil God ons onderwijzen en waarschuwen, dat wie zo leeft, ongelukkig zal worden. Omdat Hij wil dat we een gelukkig leven leiden op aarde, heeft Hij ons zijn geboden gegeven om daarnaar te leven.
Het voorbeeld van de ouders is daarbij zo belangrijk. Ik zag in de straat posters met de tekst ‘Ik drink geen alcohol als mijn kind er bij is!’ Ook op alle andere gebieden behoort ons leven een voorbeeld te zijn voor onze kinderen.

Al deze dingen nu zijn hun overkomen als voorbeelden voor ons, en ze zijn beschreven tot waar­schu­wing voor ons, over wie het einde van de eeuwen gekomen is. Daarom, wie denkt te staan, laat hij oppassen dat hij niet valt. (1 Korinthe 10:11-12)