These are the days of Elijah,
Declaring the word of the Lord
Zo begint een bekend opwekkingslied, in 1994 geschreven door Robin Mark. “The song is generally and principally a song of ‘hope”. Zowel de tekst als de muziek zijn geweldig en het is geen wonder dat het lied over de hele wereld gezongen wordt. Hoe zagen de dagen van Elia er dan uit? De profeet Elia komt ten tonele ten tijde van koning Achab van het koninkrijk van Israël. In 1 Koningen 17:1 lezen we: En Elia, de Tisbiet, uit de inwoners van Gilead, zei tegen Achab...
Ineens is daar Elia. We lezen niet van een roeping door de HEER. We lezen niets over zijn achtergrond, behalve waar hij vandaan komt. En toch is hij naast Mozes de belangrijkste profeet uit de Bijbel. Johannes de Doper wordt met hem vergeleken. Samen met Mozes verschijnt hij bijvoorbeeld op de berg van de verheerlijking. Daarom is de vraag hoe de dagen van Elia eruit zagen ook een hele belangrijke vraag.
Elia was profeet in de dagen van Achab. Over deze koning lezen we in 1 Kon. 16:
29 En Achab, de zoon van Omri, werd koning over Israël in het achtendertigste jaar van Asa, de koning van Juda. Achab, de zoon van Omri, regeerde over Israël, in Samaria, tweeëntwintig jaar. 30 Achab, de zoon van Omri, deed wat slecht was in de ogen van de HEERE, meer dan allen die er vóór hem geweest waren.
Jerobeam
Drie keer wordt vermeld dat Achab de zoon van Omri is. En wie was Omri? Omri volgde Zimri op als koning van Israël. En ondanks dat Zimri slechts zeven dagen regeerde, wordt er ook over hem nogal wat verteld. Het koningschap over Israël was geen erfopvolging, zoals in het koninkrijk van Juda. Na het huis van Jerobeam kwam het huis van Baësa. En hoewel dat een ander koningshuis was, regeerde het wel in de lijn van Jerobeam. Daarom lezen we nogal eens dat een koning wandelde in de zonden waarmee Jerobeam, de zoon van Nebat, Israël deed zondigen. Om een lang verhaal kort te maken: Jerobeam zorgde ervoor dat de tien stammen niet meer optrokken naar Jeruzalem om daar de HEER te dienen. Hij vermeed zo ook het risico dat het volk weer terug zou keren naar het huis van David. Zowel in het noorden van het land, te Dan, als in Bethel, in het zuiden) plaatste hij daarvoor een gouden kalf. In plaats van één plek van aanbidding, maakte hij er twee. Zo verdeelde hij het volk. Dat zit al in zijn naam: ‘het volk zal kampen’, d.w.z. vechten. Je kunt ook zeggen: debatteren.
Zimri
Koning Ela, de zoon van Baësa, is net twee jaar aan de macht als hij door Zimri wordt gedood. Zimri is de bevelhebber over de helft van het wagenpark (1 Kon. 16:9). Blijkbaar is dit belangrijk voor ons om te weten. Zimri pleegt een coup en wordt voor zeven dagen koning. Niettemin, hij laat het hele huis van Baësa om het leven brengen. Hij huist te Tirtsa en bedrinkt zich, terwijl zijn manschappen in het Filestijnse Gibbeton gelegerd zijn. Het hoofd bedrinkt zich, maar zijn lichaam bevindt zich ergens anders. Zo verdeelt hij het leger.
Omri
Het krijgsvolk maakt vervolgens Omri koning. Omri is de opperbevelhebber van het héle leger. Omri belegert Tirtsa. Zimri komt om het leven doordat het paleis in brand wordt gestoken. Josephus zegt dat Zimri het paleis zelf in brand stak. Dán raakt Israëls manschap in twee helften verdeeld (Naardense Bijbel, 1 Kon. 16:21). Ook dat is weer zo’n bijzondere opmerking. Hoewel Omri door het leger van Israël tot koning was uitgeroepen, was het dus geen gelopen race wat het héle volk betreft. Want de ene helft van het volk stond achter Tivni, de zoon van Ginath. De andere helft volgde Omri na. Wat weten we over Tivni? Niets. Behalve zijn naam en die van zijn vader. Daarin zal dus zijn betekenis moeten liggen en de richting waarin we die moeten zoeken. Tivni wil zeggen: verstandig, intelligent. Het komt van het woord teben, wat stro betekent. En dat woord is afgeleid van het werkwoord bouwen of continueren, banah. De naam van zijn vader, Ginath, betekent beschermer of verdediger.
Verdeeldheid
Je zou kunnen zeggen dat de ene helft van het volk kiest voor een verstandig man die het land wil opbouwen. Maar de andere helft kiest voor Omri. De mannen van Omri blijken sterker en Tivni wordt gedood. Daarmee is de koers voor de toekomst bepaald: Omri deed méér kwaad, bracht meer onheil, dan allen die er vóór hem geweest waren. Over de naam Omri gaan verschillende betekenissen de ronde. Ik sluit aan bij de betekenis: De HEER verdeelt. Omri is dan afgeleid van amer/omer: schoven binden. In versterkte trap ziet het op tyrannie en manipulatie. En het is niet ondenkbaar dat dit de strategie van Omri was om zijn koninkrijk te vestigen. Omri’s regering omvat twaalf jaar. Vijf jaar in burgeroorlog, zeven jaar in vrede. In zijn laatste regeringsjaar koopt hij de berg Samaria van Semer en bouwt daar een stad. Samaria betekent berg van de uitkijk.
Deze lange aanloop naar de tijd van Elia maakt het volgende duidelijk: alles wordt verdeeld. Met Jerobeam werd het volk Israël in het 2-stammenrijk en het 10-stammenrijk verdeeld. Jerobeam hield het tienstammenrijk ‘bijeen’ door in hen in het noorden en het zuiden een afgod te geven. Zimri, de commandant van de helft van de ruiterij, verdeelde het leger, maar Omri hield het hele leger onder zijn commando. Alleen, Omri verdeelde wel het volk. Door manipulatie en tyrannie kreeg hij de heerschappij over het hele volk.
Het is dus heel begrijpelijk dat Elia straks op de berg Karmel aan het volk vraagt: Hoe lang zullen jullie op twee gedachten hinken? Gedachten zitten in onze geest. Ook de geest van het volk was verdeeld geraakt. Hoe is dat gebeurd? Daarmee zijn we in de tijd van Elia aangekomen, namelijk bij koning Achab. De zevende koning van Israël.
Strategie
Het is de kenmerkende strategie van de satan om te verdelen. In de eerste plaats in de gedachten van mensen. “Is het niet dat God gezegd heeft dat je niet mag eten van alle bomen in de hof?” Het is het zaaien van twijfel, het anders willen, het beter willen weten. Direct daarop volgt weer een samenvoeging, maar dan in tegenovergesteld zin. “Als jullie van de boom eten, dan zul je goed en kwaad kennen, en net als God zijn.” En dus op gelijke hoogte komen. Eerst losweken en dan verbinden aan de tegenstander. Die strategie werkte in het paradijs. Het werkte ten tijde van Achab en Elia. Het werkt ook in onze tijd. Het is maar dat je het weet.
Anco van Moolenbroek is auteur van het boek “Ezau, hij is Edom” en blogt voor MessiaNieuws.
Geef een reactie