Alsof het leven van een Messiasbelijdende Jood niet ingewikkeld genoeg was, stond ik dit jaar voor een ander dilemma: vasten op Shiv’ah Asar b’Tammuz (17e van Tammuz) of niet? Moet ik na mijn bekering blijven vasthouden aan rabbijnse tradities zoals vasten?
De zeventiende van de maand Tammoez (soms Yud Zayin b’Tammoez genoemd) is een Joodse vastendag waarop de doorbraak in de muren van Jeruzalem wordt herdacht, voor de vernietiging van de Tweede Tempel. Hij geeft het begin aan van de drie weken durende rouwperiode in de aanloop naar de bekendere treurdag Tisha B’Av (9e van Av).
Toen ik voor het eerst de volheid van mijn Joodse identiteit in de Messias begon te ontdekken, moest ik mijn denken vernieuwen en bepaalde aspecten van de Joodse traditie achter mij laten. Hoewel mijn Joodse erfgoed dierbaar voor mij is, begon ik naar de Heilige Schrift te kijken als de ultieme autoriteit over mijn leven, en niet naar de rabbijnse tradities.
Maar de vier jaarlijkse vastendagen, die de verwoesting van de tempel en de ballingschap herdenken, worden niet alleen in geschriften van Joodse wijzen genoemd, maar ook in het Oude Testament. ‘Zo zegt de HEERE van de legermachten: Het vasten in de vierde, het vasten in de vijfde, het vasten in de zevende en het vasten in de tiende maand, zal voor het huis van Juda worden tot vreugde, tot blijdschap en tot vreugdevolle feestdagen.‘ (Zacharia 8:19 HSV).
Het is mooi om deze oude tekst te lezen, wetende dat onze voorouders deze tradities al duizenden jaren lang, tot op de dag van vandaag, hebben gehouden, als gedachtenis van wat hen is overkomen! Het is nog mooier om te zien dat God de tijd erkent, die we voor Hem hebben vrijgemaakt om te rouwen, en dat Hij zijn volk belooft dat het vasten op een dag zal uitmonden in feesten! Wat een schoonheid ligt er in Zijn Woord; hoe groots is het om te zien dat deze geschriften overeenkomen met de werkelijkheid!
Gedurende deze tijd treuren wij over de ondergang van de tempel, en het is inderdaad misschien wel de donkerste tijd in de geschiedenis van het Joodse volk – het begin van 2000 jaar ballingschap en lijden. Maar misschien hebben wij, de Messiaans-Joodse gelovigen, nog iets om ons over te verheugen: ‘Jezus antwoordde en zei tegen hen: Breek deze tempel af en in drie dagen zal Ik hem laten herrijzen. De Joden zeiden dan: Zesenveertig jaar is aan deze tempel gebouwd, en Ú zult hem in drie dagen laten herrijzen? Maar Hij sprak over de tempel van Zijn lichaam.’ (Johannes 2:19-21 HSV).
We hebben nu een evangelie van verlossing te bieden aan degenen die treuren. Yeshoea zei: ‘Ik zeg u echter dat hier Iemand is Die meer is dan de tempel.’ (Matteüs 12:6). En als dat inderdaad het geval is, hebben we een betere manier om onze broeders en zusters in het land dat te tonen. Paulus instrueert ons om ’te wenen met hen die wenen’ (Romeinen 12:15). En er is een goede reden om ons hoofd te buigen, maar er is een nog grotere reden om degenen die wenen te informeren dat er goed nieuws is, en dat het heil beschikbaar is via hun Joodse Messias, de Levende Tempel van God.
Waarvoor u ook kiest, voor het leven volgens uw normale routine of om samen met uw Joodse broeders en zusters te vasten, doe dit met een vreugdevol hart, waarbij u de ongeredden in het gebed opheft, met de verkondiging dat Hij is verrezen! Tzom kal (Moge het vasten licht zijn).
– – – – –
Bronvermelding
Datum: 21-07-2019
Auteur: Arthur Schwartzman
Beeld: Jonathan Sindel/Flash90
Website: https://www.israeltoday.com
– – – – –
Wees de eerste die reageert op "‘Verblijdt u met de blijden; en weent met de wenenden’"