Zoektocht naar de bruid van Isaac

Abraham wilde een waardige bruid vinden voor zijn zoon Isaac. Abraham zocht naar een vrouw van hetzelfde kaliber als zijn rechtschapen vrouw Sara. Hij zocht een vrouw die kinderen baarde die zijn nalatenschap en de verbondsbeloften waardig waren. De zoektocht naar de bruid van Isaac vertelt een belangrijk hoofdstuk in het verhaal van de Messias in die zin dat Rebekka een van de moeders van het Joodse volk en een voorouder van de Messias werd.

Sommige rabbijnen lezen het verhaal van Izaäk en Rebekka als een allegorie over God en het Joodse volk. De profeten beschrijven vaak de relatie tussen de HEER en zijn volk als die van een man tot een vrouw. Met het oog op deze metafoor kan de dood van Sarah worden vergeleken met de ballingschap – haar lege tent kan worden vergeleken met Jeruzalem.

De missie om Rebekka uit Aram en in het beloofde land te brengen, kan worden vergeleken met de uiteindelijke verlossing wanneer de Messias zullen de ballingen van Israël verzamelen en hen naar het land leiden. “Want zoals een jonge man een maagd trouwt … en de bruidegom zich verheugt over de bruid,” zal de HEER zich verheugen over Sion in de laatste verlossing (Jesaja 62: 5):

De stem van blijdschap en de stem van blijdschap, de stem van de bruidegom en de stem van de bruid, de stem van hen die zeggen: “Dank aan de HEER der heerscharen, want de HEER is goed, want zijn liefhebbende goedheid is eeuwig. ‘(Jeremia 33:11)

Bovendien symboliseert Rebekka als de bruid van Izaäk de bruid van de Messias. Isaac geeft de Messias op verschillende manieren de voorkeur. Hij is het beloofde ‘zaad van Abraham’, de eniggeboren zoon die werd geofferd. Op een symbolische manier vertegenwoordigt Isaac Messias. Als we die beeldspraak meenemen naar deze parashah, kunnen we naar het verhaal over Rebekka kijken voor inzicht in de bruid van Messias en haar relatie met Izaäk.

Abraham gaf zijn dienaar Eliëzer opdracht en stuurde hem op een missie om een ​​geschikte bruid te zoeken. In het Hebreeuws wordt een persoon op zending een shaliach (שליח) genoemd, wat ‘gezonden’ betekent. Hetzelfde woord wordt in het Grieks vertaald als apostolos (ἀπόστολος), dat op zijn beurt Engelse nieuwtestamentische vertalingen invoert als ‘apostel’. in die zin gaf Abraham Eliëzer opdracht en stuurde hij als zijn apostel.

Yeshua gaf Zijn apostelen opdracht tot een vergelijkbare opdracht. Hij stuurde hen om discipelen voor zichzelf te maken. Deze discipelen vormen op hun beurt de Assemblee van Messias, waarnaar het Nieuwe Testament metaforisch verwijst als de ‘bruid van Messias’. 9 Genesis 24 wordt in dit licht gelezen als een leerboek voor evangelisatie en voor het overbrengen van het goede nieuws van het koninkrijk.

De Messias zelf is de Shaliach van God, gezonden door de Vader om het evangelie van het koninkrijk te verkondigen. In het evangelie van Johannes herinnert Yeshua zijn discipelen er herhaaldelijk aan dat hij door de Vader was gezonden. Hij verwijst naar God als “Degene die mij zond”, “de Vader die mij zond”, “Hij die mij zond”, enzovoort. Yeshua gebruikte de term in verschillende formules minstens veertig keer in het boek. In dat opzicht modelleert Hij het werk van de shaliach voor ons.

– – – – –

Bronvermelding
Datum:   13-12-2019
Auteur:   SETH J. FRANTZMAN
Beeld:     https://commons.wikimedia.org/
Website: https://torahportions.ffoz.org/

– – – – –