Archeologie: Bewijs voor oud Israël ontdekt in Egypte

De bekende archeoloog Flinders Petrie ontdekte in 1896 nabij Luxor, in zuidelijk Egypte, een stele, een rechtop staande steen, van vijf meter hoog en 2,5 meter breed, aan beide zijden beschre­ven met hiërogliefen, waar­onder de naam ‘Israël’.

De originele stele staat inmiddels veilig in het Kairo Museüm, en in de graftempel van farao Merneftah is een kopie van de stele geplaatst, ter bewondering door toeristen. Deze farao regeerde van 1213 tot 1203 BCE.

Bijna onderaan de stele komt de naam Israël voor, het is de eerste keer dat de naam buiten de Bijbel wordt vermeld. In wat kennelijk een verslag is van een veldtocht in het gebied van Kanaän staat vermeld: ‘Kanaän is geplun­derd, Ashkelon is veroverd, Gezer is inge­nomen en bestaat niet meer, Israël is verwoest’. Bij drie steden staat het stadstaat-symbool, ze werden geregeerd door koningen. Bij de naam Israël ontbreekt dit symbool, maar staat het symbool voor een buiten­lands volk. Dat betekent dat in 1210 BCE Israël werd beschreven als een volk, dat zich nog niet tot een natie had gevormd en dus nog geen koning had. Volgens de Bijbelse tijd­reke­ning valt het jaar 1210 BCE in de tijd van de Rechters, een periode waarin Israël geen koning had.

Zie ook: en.wikipedia.org