Caesarea Maritima, oftewel Caesarea aan Zee, of Kaisareia, zoals de Grieken het noemden, heeft een eeuwenoude historie en is tegelijk geliefd om zijn mooie stranden, watersport en goed geconserveerde archeologische opgravingen.
Voor de stichting van de stad door de koning van het Sidon als Foenicische kolonie en handelspost ‘Stratonos pyrgos’, ‘Toren van Stratos’, moeten we terug naar de vierde eeuw v. Chr., toen er een uitkijktoren of vuurtoren met een ankerplaats werd gebouwd. Later maakte het gebied deel uit van het Griekse (Hellenistische) rijk van Alexander de Grote, dat na zijn dood verdeeld werd door vier van zijn generaals. Twee van de daarbij ontstane Helenistische rijken, de Seleuciden en de Ptolemaeën, streden om de hegemonie over het gebied, totdat de Romeinen de macht overnamen.
Koning Herodes de Grote, de ‘zetbaas’ van de Romeinen, liet een moderne Romeinse stad bouwen bij de ruínes van het havenstadje, en gaf die de naam ‘Caesarea’, ter ere van de Romeinse keizer Caesar Augustus.
Aquaduct
Een bekend bouwwerk uit die tijd was het lange aquaduct, dat over een afstand van elf kilometer water van de Karmel bergrug naar de stad bracht. De uitgegroeide stad had meer water nodig had dan de bronnen konden leveren. Vorig jaar is een deel van dit aquaduct ingestort.
Herodes liet ook een paleis, tempels, een theater en een hippodrome (paardenrenbaan) met uitzicht over zee bouwen.
Grootste kunstmatige haven
Hoewel de plaats er niet zo geschikt voor was, liet Herodes een grote haven met twee golfbrekers aanleggen, waarvoor hij vele scheepsladingen vulkanische as uit Italië liet overbrengen om als onderwaterbeton te gebruiken. Het was in die tijd de grootste kunstmatige haven in open zee, met ruimte voor 300 schepen. Hij fungeerde als tussenstation op een van de belangrijkste vaarroutes, van Alexandrië in Egypte naar Rome. Bovendien lag Caesarea aan de Via Maris, de internationale route van Egypte naar Damascus, wat handel en inkomsten zou opleveren. Ook kon de haven de export van landbouwproducten van de vruchtbare Sharonvlakte mogelijk maken.
Maar als gevolg van een geologische breuklijn voor de kust, en zware stormen, verzakten in de loop van een eeuw de slecht geconstrueerde golfbrekers, en die liggen nu 5 meter onder het wateroppervlak.
In het jaar 6 werd de stad de administratieve, economische en culturele hoofdstad van de provincie Judea, en bleef dat zes eeuwen lang. Caesarea werd de officiële residentie van de bestuurders zoals Antonius Felix en Pontius Pilatus, wiens naam in een blok kalksteen is ingebeiteld. De apostel Paulus is vanuit Caesarea aan zijn zendingsreizen begonnen, en hij zat er twee jaar gevangen voordat hij naar Rome werd doorgezonden.
Spanningen tussen de Grieks-Romeinse en de Joodse religie en cultuur in Caesarea waren de oorzaak van regelmatige spanningen en onrust. Die spanningen liepen in het jaar 66 uit op gewelddadigheden, die de grote Joodse opstand veroorzaakten. Die resulteerde uiteindelijk in het jaar 70 inde verwoesting van Jeruzalem en de tempel en slavernij of dood van miljoenen Joden.
De stad is onderdeel geweest van het Oost-Romeinse of Byzantijnse rijk, vervolgens van islamitische Arabische rijken, en werd in 1101 veroverd door een leger van de Kruisvaarders. De stad was, met een onderbreking, in handen van de Kruisvaarders tot 1265. In die tijd werd de stad versterkt met hoge muren en een diepe gracht.
Opgravingen
In 1959 werd begonnen met het opgraven van de oude stad, en dat gaat tot op heden door, want er is nog veel te ontdekken. Zo werd vorig jaar nabij het paleis de gevangenis blootgelegd, waarin ook Paulus gevangen heeft gezeten. Het oude amfitheater, waarin ongeveer 4000 mensen kunnen zitten, is al langer opgegraven en gerestaureerd, en kan wordt tegenwoordig gebruikt voor moderne concerten.
(Wordt vervolgd).
Bronnen: en.Wikipedia, nl.Wikipedia, ‘De nieuwe vondst in Caesarea’, Ya’acov Nov, Israel Aktueel juni 2023, ‘Eeuwenoud Caesarea’, Joanne Nihom, Israël Aktueel november 2017.
Wees de eerste die reageert op "Archeologie: Historie van Caesarea Maritima"