Een tijdje geleden luisterde ik naar een preek van Peter Steffens. Hij zei verdrietig te worden van het kerstfeest omdat we ons alleen maar richten op het kindje in de kribbe. Deze dagen, in de aanloop naar kerst, heb ik er eens op gelet en inderdaad: eerst kijken we vol verwachting uit naar de geboorte van Yeshua en daarna kijken we vol verwondering naar het kindje in de kribbe.
Moet je nog uitzien naar een geboorte als het kind al geboren is?
Maar het kindje is lang geleden al volwassen geworden. Moet je nog uitzien naar een geboorte als het kind al geboren is?
Als Johannes, die een paar jaar met de Koning der Joden heeft opgetrokken, Yeshua in visioenen ziet, valt hij voor dood op de grond. Wat een verschil met het kindje in de kribbe…
In Openbaring 1 beschrijft Johannes de Koning der koningen, de Heer der heren die Yeshua is, als volgt:
En te midden van de zeven kandelaren zag ik Iemand Die op de Zoon des mensen leek, gekleed in een gewaard tot op de voeten, en op de borst omgord met een gouden gordel; en Zijn hoofd en haar waren wit, als witte wol, als sneeuw, en Zijn ogen waren als een vuurvlam, en Zijn voeten waren als blinkend koper, gloeiend gemaakt in een oven, en Zijn stem klink als het geluid van vele wateren. En Hij had zeven sterren in Zijn rechterhand en uit Zijn mond kwam een tweesnijdend scherp zwaard; en Zijn gezicht was zoals de zon schijnt in haar kracht.
En toen ik Hem zag, viel ik als dood aan Zijn voeten…
Een beschrijving waar je bang van kan worden. Naast dat ik het ongelofelijk vind dat de Eeuwige zijn hemelse heerlijkheid heeft afgelegd om, in een lichaam van vlees, bij Zijn volk in Israël te komen wonen, wil ik verder kijken.
Verder, naar de dag als de Koning der koningen weer komt. Ik kan er naar uit zien, maar het maakt me ook bang. Als Hij alles goed en heel zal maken, zal er bij mij ook wat moeten veranderen. Daarnaast is het mijn diepe (misschien egoïstische) verlangen dat alle mensen waar ik om geef Yeshua kennen voor Hij komt.
Als de graven opengaan, zit je meteen op de voorste rij.
Afgelopen voorjaar stond ik op de Olijfberg en als je naar beneden kijkt zie je de helling die vol met graven ligt. Ik kan me goed voorstellen dat mensen zich daar laten begraven, dichtbij de plek waar de Eeuwige op een dag Zijn voeten op de berg zal zetten. Ik geef toe, ik zou daar ter zijner tijd zelf ook willen liggen. Als de graven opengaan, zit je meteen op de voorste rij.
Ik wil daarbij zijn als het zover is, als de Masjiach de wereld gaat regeren vanuit Jeruzalem. Dan zal de wereld de plek worden die de Eeuwige voor ogen heeft. Dat moet geweldig zijn!
Dus ik vier kerst. Ik vier dat de Eeuwige in een mensenlichaam ging wonen en ik vier dat Hij op een dag terug zal komen en plaats zal nemen op de troon van David.
En ik, Johannes, zag de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, neerdalen van God uit de hemel, gereedgemaakt als een bruid die voor haar man sierlijk gemaakt is. En ik hoorde een luide stem uit de hemel zeggen: Zie, de tent van God is bij de mensen en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen Zijn volk zijn, en God zelf zal bij hen zijn en hun God zijn.
Ben je nou wedergeboren of niet? Hoe kan je dan wensen: “ik zou daar ter zijner tijd zelf ook willen liggen. Als de graven opengaan, zit je meteen op de voorste rij.”
Johannes 3:1-8
En er was iemand uit de Farizeeën, wiens naam was Nicodémus een overste der Joden, deze kwam des nachts tot Hem en zeide tot Hem: “Rabbi, wij weten, dat Gij van God gekomen zijt als leraar want niemand kan die tekenen doen welke Gij doet, tenzij God met hem is.” Jezus antwoordde en zeide tot hem.- “Voorwaar, voorwaar ik zeg u, tenzij iemand wederom geboren wordt, kan hij het Koninkrijk Gods niet zien.”
Nicodémus zeide tot Hem: “Hoe kan een mens geboren worden als hij oud is? Kan hij dan voor de tweede maal in de moederschoot ingaan en geboren worden? “Jezus antwoordde: “Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, tenzij iemand geboren wordt uit water en Geest kan hij het Koninkrijk Gods niet binnen gaan. Wat uit het vlees geboren is, is vlees, en wat uit de Geest geboren is, is Geest. Verwonder u niet, dat Ik u gezegd heb: Gijlieden moet wederom geboren worden.”
Ja zegt de Here Jezus: ‘Als je niet wederom geboren wordt…? Wat is dat een moeilijk woord, hè? “Wedergeboorte”. Begrijp je eigenlijk wel, wat de Here Jezus er precies mee bedoelt? Waar het hier om gaat?
Weet je, dat dit gesprek met Nicodémus het meest onbegrepen gesprek voor ons is? Maar dat dit gesprek een van de voornaamste gesprekken is tussen de Here Jezus en mij? En dat degene die het gesprek begrepen heeft het nog maar het liefst ver van zich af wil schuiven?
We gaan met elkaar dit woord wedergeboorte, dit moeilijke woord, bekijken en er dan een ander duidelijker woord voor in de plaats zetten, want het is nooit de bedoeling van de Heer geweest, dat we Zijn gesprek met ons niet zouden begrijpen. De betekenis van wedergeboorte is gewoon: “opnieuw geboren worden”.
Weder betekent: “Opnieuw”.
Weder betekent: “Nog een keer”
Weder betekent ook: “Terug”.
Wat eenvoudig hè? Kijk, als je nóg een keer geboren moet worden houdt dit in, dat het de eerste keer niet goed, niet volledig gebeurd is, dat er een tweede, een betere geboorte op moet volgen. En als weder ook betekent “terug” dan ligt daarin opgesloten, dat we helemaal terug moeten naar het beginpunt. Zullen we nu met elkaar afspreken, dat we een streep zetten door het woord wedergeboorte en dat we ervoor in de plaats zetten “opnieuw geboren”? “Opnieuw geboren” heeft dus dezelfde betekenis, maar is begrijpelijker voor ons. Nu we gezien hebben dat “opnieuw” ook betekent “terug”, gaan we samen terug naar het beginpunt en dan zijn we precies waar we wezen moeten.
Het beginpunt ligt in het Paradijs. Ja, die toestand in het Paradijs was anders dan de toestand waarin wij nu leven. Adam en Eva leefden toen vóór de zondeval, het was een leven van wandelen met God, ze waren rein, zonder zonde, één met God. Anders gezegd: hun lichaam en Geest waren onafscheidelijk met elkaar verbonden, zij leefden met God, zij praatten met God, zij kregen opdrachten van God, dát was de toestand van de mens in het Paradijs.
Eén van de opdrachten was dat zij niet mochten eten van de vrucht, van de boom der kennis van goed en kwaad. Toch, op een dag werden zij ongehoorzaam aan dat gebod, en zij aten van de verboden vrucht. Tot zóver de Paradijstoestand.
Tot zover moesten we samen even terug. Terwijl zij aten van deze verboden vrucht, kwam tegelijk de zonde in hun leven. Zij waren ongehoorzaam geworden aan de Here hun God, dát was hun zonde en de mens was zondig van toen af aan en zij sleepten daarmee tegelijk ook de aarde met alles wat daarin en daarop groeide mee: alles was nu besmet door hun zonde. alles wat God zo rein geschapen had. En op dat moment dat zij zondigden “de eerste zonde”, op dát moment werd lichaam en Geest gescheiden.
Er kwam een breuk in de relatie, in hun omgang met God zoals die geweest was, een breuk in de eenheid met God die ze kende De Geest week terug van de mens, kon niet meer leven in die mens, die zondig was.
De grote breuk was gekomen.
Nu wil ik even onderbreken want wat ik nu in de laatste regels schreef, is in werkelijkheid veel ingewikkelder. Hierover alleen zou je een boek kunnen schrijven. Dit is in een paar woorden beslist niet uit te leggen. Vandaar dat ik heb geprobeerd het je eenvoudig te vertellen, zodat je het begrijpt, daarom gaat het toch?
Ja, dé grote breuk was gekomen. Maar nu komt de grote liefde van God al naar voren in het begin van het Oude Testament. Direkt na het falen van de mens belooft God dat hij iemand zal sturen om die breuk weer te herstellen, om lichaam en Geest weer één te maken. Hij belooft het aan Adam en Eva. En wat God belooft dat doet Hij.
En daar staat de Here Jezus.
Daar staat de Zoon van God. Gods eigen Zoon staat daar om deze breuk weer te gaan herstellen. De zonde, die scheiding gebracht had tussen God en mens zal weg genomen worden. De belofte wordt vervuld. “Als je niet opnieuw geboren wordt”, zegt de Here Jezus, “kun je het Koninkrijk van God niet binnen gaan”.
Je moet opnieuw geboren worden, wil je weer dát kontakt met Zijn Vader terugkrijgen. “Als je niet opnieuw geboren wordt” zegt de Here Jezus, “kun je het Koninkrijk van God niet binnengaan”.
Je komt nooit weer tot die relatie, die omgang met Hem als je niet…
En dan zie je Nicodémus daar staan.
Nicodémus een leraar van Israël, een hoog geplaatst persoon, een Farizeeër en beslist geen domme jongen zouden wij zeggen, één die er wel wat van afwist. Als er één was die de Bijbel op zân duimpje kende, was hij het wel. Je zou zeggen, één die de Bijbel van voren naar achteren kende.
En juist tegen Nicodémus zegt de Here Jezus “Nicodémus, je moet opnieuw geboren worden, anders kom je er beslist niet, kom je niet binnen in het Koninkrijk van Mijn Vader”. Maar hoe kan dat dan Heer? Ik kan toch niet voor de tweede keer geboren worden uit mijn moeders schoot? Nicodémus begrijpt er niets van. Jij wel? Of begin je al iets te begrijpen van die tweede geboorte? Zal ik het je eens proberen uit te leggen?
Kijk, die eerste geboorte is de gewone lichamelijke geboorte uit het zaad van de man. De Here Jezus noemt dit de vleselijke of natuurlijke geboorte. Het is de aardse geboorte van beneden af. De tweede geboorte is een Geestelijke, een geboorte boven af. Het is de Geestelijke geboorte van God uit, van de Paradijs toestand van vóór de zondeval. Dit is wat Nicodémus moest leren zien en dit is wat jij en ik moeten leren ontdekken. Jij en ik moeten leren ontdekken dat het nu mogelijk is weer dát kontakt, die relatie met God te hebben die er was vóór de zondeval: dat de verbroken verbinding weer hersteld is.
En hebben we dan weer opnieuw de Paradijstoestand terug? Nee, want we leven nog in deze zondige wereld waarin satan zijn macht uitoefent. Deze wereld wacht nog op de tweede nieuwe wereld, die beslist komt. En we leven ook nog niet in een vernieuwd lichaam ook dat komt nog. De Here Jezus kwam in de eerste plaats om het allervoornaamste te herstellen, de grote breuk die “zonde” heet. Hij nam die zonde van ons op Zijn schouders om zo de toegang tot God weer open te breken, zodat wij weer voor Zijn Troon mogen staan; en opdat we weer zouden leven vanuit God, leven met God. Kijk, en dat wordt nu weer hersteld als ik opnieuw geboren wordt. Maar weet je, dat er tegelijk nog meer hersteld is door de Here Jezus’?
Dat er nog meer verandert als ik opnieuw geboren ben? Het is niet alleen mijn leven op aarde hier, nee, het gaat véél verder.
Mijn aardse leven heeft eeuwigheidsleven gekregen. De dood is niet het eindpunt, de dood is overwonnen. Zij is niets anders meer dan de deur waardoor ik ga om met de Here Jezus te worden verenigd. De dood is een doorgang naar boven naar het Godshuis, waar de Here Jezus een woning heeft klaar gemaakt om eeuwig met Hem te leven.
En dit eeuwige leven begint nu. Weet je dat mijn leven dan nu al verandert? Totaal verandert? Zal ik je precies vertellen wat het verschil is tussen “opnieuw geboren zijn” en “niet opnieuw geboren zijn”? Vóór de nieuwe geboorte staat “jouw ik” in het middelpunt, na de nieuwe geboorte staat God in het middelpunt. Bij de natuurlijke geboorte zit ik op de troon van mijn leven, bij de tweede “Geestelijke geboorte” zit God op de troon van mijn leven. Dan wil ik je nog wat meer uitleggen. Ik hoorde het van een predikant die zei: “Weet je dat godsdienst geen enkele waarde heeft, als je niet opnieuw geboren bent, dat kerkelijk werk niets te betekenen heeft in het oog van God, als het niet vanuit Hem geboren is, dat wat je ook voor goeds doet vanuit jezelf, het niet boven bij God aankomt, als je niet opnieuw geboren bent”? Dit mag Nicodémus leren van Jezus: Dit mag jij en ik leren van de Here Jezus. Wij allen mogen leren, ja, wij mogen nog veel meer leren, leren dat we niet opnieuw geboren zijn:
omdat we gelovige ouders hebben
omdat we geregeld naar de kerk gaan
omdat we aan het avondmaal deelnemen
omdat we gedoopt zijn
omdat we met onze “mond” belijdenis gedaan hebben, maar niet met onze harten
Al ben ik leidster of leider van een club, ambtsdrager of zelfs predikant, één van deze dingen te zijn of te doen, is nog geen garantie dat we opnieuw geboren zijn. En als dit alles tot je doordringt, doordringt dat je verloren bent zonder die tweede geboorte van bovenaf, dan begin je wel te denken, ja, te verlangen naar die nieuwe geboorte [maar… maar… hoe… kan… ik…] vooral als de Here Jezus het de belangrijkste gebeurtenis in mijn leven vindt en dat vindt Hij. Hoe ik dit weet? Uit de Bijbel, het Woord van God, we weten het omdat de Here Jezus het er steeds over heeft.. Hij gebruikt er telkens weer andere uitdrukkingen voor, andere woorden, waarmee Hij hetzelfde bedoelt, net of Hij denkt: “als ze opnieuw geboren niet begrijpen dan begrijpen ze één van deze woorden wel”. Zullen we samen teruggaan naar de Bijbel en kijken welke uitdrukkingen de Heer nog meer gebruikt? Als je dan zelf de Bijbel erbij neemt kun je de tekst opzoeken en in z’n geheel lezen, dan schrijf ik de woorden daaruit op die dezelfde betekenis hebben als “opnieuw geboren”. Goed?
Matth. 7:13 gaat in
Matth. 16:25 zijn leven verliezen
Joh. 1: 12 Hem aannemen
Joh. 3:16 in Hem geloven
Joh. 3:33 Zijn getuigenis aanvaarden
Joh. 5:24 overgaan uit de dood in het leven
Joh. 6:40 aanschouwen en geloven
Joh.6:51 dit brood eten
Joh.6:54 Mijn vlees eten en Mijn bloed drinken
Joh.10:9 de deur binnengaan
Joh.10:27 horen naar Mijn stem
2 Kor.5:17 een nieuwe schepping
1 Joh.4:6 uit God geboren zijn
1 Joh. 4:7 een ieder, die lief heeft, is uit God geboren
We gaan ermee stoppen, want er zijn nog wel meer uitdrukkingen die dezelfde betekenis hebben en misschien weet jezelf nog wel andere te staan in de Bijbel. En nu gaan we met elkaar één ding doen. We gaan al deze uitdrukkingen die dezelfde betekenis hebben, samen bundelen we nemen er één voor in de plaats, één die al de andere samenvat.
En deze is:
DE HEER JEZUS BINNENLATEN IN JE HART
Je weet wel dat ons hart verdeeld is in verschillende kamers, of niet? Nou, als we ons hart eens even gaan vergelijken met het huis waarin we wonen, ja, dan wordt het je nóg duidelijker of niet? Dan wordt het de Heer Jezus binnenlaten in je huis en in je leven En dan komen de vragen:
Hoe laat ik de Heer Jezus binnen in mijn hart?
Hoe doe ik dat precies?
Op welke leeftijd kan ik dat doen?
En wat gebeurt er en wat verandert er dan in mijn leven?
Hoe laat ik de Heer Jezus binnen?
Kniel neer en zeg eenvoudig: “Ja kom binnen Heer: binnen in mijn hart en leven”.
Hoe oud moet ik daarvoor zijn?
Leeftijd speelt geen rol, ja, hoe jonger je de Here Jezus binnenlaat, des te langer kun je Hem dienen.
Wat gebeurt er dan,
wat verandert er dan in mijn leven,
wat houdt het in, dat ik Hem heb binnengelaten?
Zullen we dát samen eens gaan zien, wanneer je gezegd hebt, ja kom binnen Heer?
Ik zal proberen het met een voorbeeld duidelijk te maken. We lezen op de volgende bladzijden over een moeder uit een doorsnee gezin, die net gezegd heeft: Ja, kom binnen Heer. Jij en ik zou dié moeder kunnen zijn. (Klik op mijn website en je hebt de directe link voor het vervolg)