Rabbijn geeft lezing over kracht van gebed | ‘Hoe kan ik deze wereld tot een betere plaats maken?’

Rabbijn Greenberg sprak deze maand op uitnodiging van Christenen voor Israël op diverse plekken in Nederland, zo ook in de synagoge van Zwolle. Hij behandelde het thema ‘groeien in gebed’ en legde daarbij een link tussen de aartsvaders Noach en Abraham.

Van onze verslaggever

Greenberg vertelde dat de Franse Thorageleerde Rashi (1040-1105) zich afvroeg waarom Noach 120 jaar kreeg om de Ark te bouwen. Rashi beantwoordde de vraag door te stellen dat Adonai JHWH Noach 120 jaar de tijd gaf om voorbede voor de goddeloze mensheid te doen, waardoor JHWH mogelijkerwijs zou afzien van het besluit tot de vloed. Maar Noach zag over het hoofd om zó te bidden. Daarom staat er dat Noach wandelde met JHWH – als een kind dat meeloopt, aldus Greenberg.

Van de aartsvader Abraham wordt echter gezegd dat hij wandelde voor Gods aangezicht. Dat getuigt van een volwassen relatie met God. Toen JHWH het oordeel over Sodom en Gomorra aankondigde, was Abraham diep geraakt en deed hij voorbede voor de stad en onderhandelde met JHWH over het aanstaande oordeel. Hoe staan wij in deze wereld? Ik, ik, ik of beseffen we dat we in de wereld zijn geplaatst om te bidden voor haar pijn?, vraagt de rabbijn zich hardop af. “Bidden moet altijd gepaard gaan met werken. Doe wat je kan en bid voor de rest waar je geen controle over hebt.”

“Hoe meer je op Gods wegen gaat wandelen, hoe meer je door omstanders als afwijkend en vreemd wordt beschouwd. De juiste houding is om met de vraag rond te lopen: hoe kan ik deze wereld tot een betere plaats maken?” Vanuit de wetenschap wie je bent en door verantwoordelijkheid op je te nemen, kunnen we weten wat God van ons vraagt, betoogt Greenberg, die in Israël een Joodse leerschool (Yeshiva) startte.

Volgens de Joodse traditie zijn er 613 geboden in de Thora. Toch is er geen precieze lijst, vertelt Greenberg. Er was een dispuut tussen rabbi Nachmanides en rabbi Maimonides of gebed één van de geboden, mitswot, is op de lijst. ‘Ja’, zei de een, ‘bij crisis’. ‘Nee’, zei de ander, ‘je moet altijd bidden’. Een derde rabbijn zegt in de Talmoed dat beiden gelijk hebben, want iedere dag is er wel een crisis. “Wat is een crisis? Elk moment dat je Gods Aanwezigheid in een bepaalde situatie niet ziet! Dat zet aan tot gebed”, zegt de Israëliër.

“Nood leert bidden en dat is een zegen! Waarom praat ik met jullie over gebed? Omdat jullie van Israël houden en dat is dé gebedsplaats in deze wereld. Denk aan Jacob die aangaf dat de plek waar hij was de poort naar de hemel was. Israël is de bron en de plaats van gebed. Onze ziel moet rijpen om het oprechte verlangen naar JHWH wakker te maken”, aldus Greenberg. Volgens de rabbijn zijn er twee soorten gebeden: formele en persoonlijke. “Gebed kan zijn als een zwaard: zeer precies snijdend. Zodra je twijfelt of God wel verhoort, wijkt je zwaard links of rechts naast het doel.” En: “Wat je doet heeft pas betekenis als het begeleid wordt door gebed. Dus trek je regelmatig terug om je ware zelf te uiten: vragen, klagen, danken, alles mag.”

“Lech b’Shalom”, sluit Greenberg de avond af. Ga in vrede.