Zal de Derde Tempel in Jeruzalem spoedig worden herbouwd? (deel 1)

Voor veel christenen is het nog steeds een punt van discussie of er werkelijk sprake zal zijn van de bouw van de 3^e Tempel in Jeruzalem.

Door Franklin ter Horst

Ook op internet staan diverse artikelen waarin dat sterk in twijfel wordt getrokken. Toch zijn er diverse aanwijzingen dat deze Tempel over niet al te lange termijn gebouwd zal worden. Een van de organisaties in Israël die al jaren druk in de weer zijn met de voorbereidingen voor de 3^e Tempel is het Tempelinstituut. Deze organisatie is gevestigd in het Joodse Kwartier in de Oude Stad van Jeruzalem. De oprichter is Rabbi Yisrael Ariel. Hij noemt de herbouw van de Tempel een Bijbelse opdracht en zegt dat iedere generatie de opdracht heeft er alles aan te doen wat in hun vermogen ligt, de Tempel te herbouwen.

Tegenstanders van deze herbouwplannen zeggen dat er pas gebouwd mag worden na de komst van de Messias, en verwijzen daarbij naar de Tempel zoals beschreven door de profeet Ezechiël (40 t/m 44). Ezechiël vertelt dat deze Tempel zal worden gebouwd onder supervisie van de Here tot Zijn eer en in overeenstemming met Zijn doel. Dat is de Tempel vanwaaruit Jeshua HaMassiach na zijn terugkeer zal regeren over de hele aarde. De Tempel waarvan nu de voorbereidingen worden getroffen zal volgens Daniël in bezit worden genomen door een koning hard van aangezicht en bedreven in listen (Daniël 8:23-24 en 11:36). Daarover later meer.

Zesdaagse oorlog

Zoals gezegd noemt Rabbi Yisrael Ariel de herbouw van de Tempel in onze tijd een Bijbelse opdracht en is van mening dat de herovering van de Tempelberg tijdens de Zesdaagse oorlog van 1967 het teken is geweest dat er voorbereidingen getroffen moeten worden voor de herbouw van de Tempel. Ariel: ,,Wij voelen dat de komst van de Messias nabij is. Hoe meer ik studeerde, hoe meer ik door de jaren begon te begrijpen, dat God van ons verwacht actie te ondernemen want de tijd is er rijp voor. Wij moeten volbrengen wat ons is opgedragen en alles doen wat in onze macht ligt de Tempel te herbouwen en de goddelijke eredienst te hervatten.”

De inspanningen van Ariel en de zijnen zijn er op gericht het publiek bewust te maken van het feit dat de Tempel herbouwd moet worden, om opnieuw een centrale rol in het geestelijk leven van het volk van Israël te spelen. Een team van rabbijnen, geleerden, natuurkundigen en andere experts uit verschillende kennisgebieden zijn bezig alles te onderzoeken wat nodig is voor de Derde Tempel. Dit onderzoek vormt de basis voor de ontwikkeling van onder meer de gebruiksvoorwerpen en priesterlijke gewaden. De voorwerpen die klaar zijn kunnen bekeken worden in het hoofdkwartier van het Instituut in Jeruzalem. Deze voorwerpen zijn exacte specificaties zoals door de Bijbel aangegeven, en zijn gemaakt van originele materialen zoals goud, koper, zilver en hout. Het zijn nauwkeurig nagemaakte replica’s. Onder de vele voorwerpen zijn muziekinstrumenten voor het Levitische koor, de van puur goud gemaakte Menorah, de gouden kroon van de Hoge Priester, gouden en zilveren werktuigen om te gebruiken voor de wierook en offers diensten en vele andere voorwerpen.

Zo is het Tempelinstituut tot volledige identificatie van de twaalf stenen van de borstplaat van de Hoge Priester gekomen. De stenen zijn verwerkt in gouden omhulsels en gegraveerd met de namen van de 12 stammen van Israël. De stenen zijn vastgezet met gouden draden precies volgens de voorschriften in Exodus.

Heilige der Heiligen

Een kleine groep Joodse vrouwen in Shilo, is al een tijdje bezig het gordijn te vervaardigen, dat in de Tempel het Heilige afscheidde van het Heilige der Heiligen. Hun poging om het gordijn te weven is in overeenstemming met het gebod: ‘U moet ook een voorhangsel maken, van blauwpurperen, roodpurperen en scharlakenrode wol en dubbeldraads fijn linnen; men moet het op kunstige wijze maken, met cherubs erop, werk van een kunstenaar’ (Exodus 26:31). Het is geen eenvoudige taak waar de vrouwen mee bezig zijn, want alles moet vanaf het begin worden geleerd. De weeftechnieken en de garens, die uit zes draden bestaan, vereist volgens de Bijbeltekst, de productie van de juiste blauwe, paarse en scharlaken kleurstoffen. De grootte van het gordijn zelf, een voorwerp van 20 meter hoog, 10 meter breed en 10 centimeter dik (volgens oude rabbijnse bronnen), is op zichzelf een enorm gecompliceerd project. Een van de meest unieke uitdagingen is om de gezichten van de cherubs te weven, zodat het aan een kant van het gordijn het gezicht van een adelaar, en aan de andere kant het gezicht van een stier is.

Er zijn al een groot aantal voorwerpen klaar waaronder het grote bronzen wasbekken. Dit wasbekken is 2.5 meter hoog en heeft een straal van 2.8 meter. Het bekken is vervaardigd volgens Bijbelse beschrijvingen. Twaalf priesters kunnen zich tegelijkertijd ritueel reinigen. Ook de olie die nodig is voor de Menorah die gebruikt moet worden in de Derde Tempel is door het Sanhedrin geprepareerd. Het licht van de Menorah is een ritueel offer aan God. Exodus 27:20: Gij zult de Israëlieten bevelen, dat zij u brengen zuivere olie, uit gestoten olijven, voor het licht, om voortdurend een lamp te kunnen laten branden.

Niets gebeurt onvoorzien of toevallig!

Exodus 28:31: Gij zult het opperkleed van de efod geheel van blauwpurper maken. De halsopening zal in het midden ervan zijn: de halsopening zal rondom een rand hebben van weefsel als bij een pantser, opdat het niet scheure. En gij zult op zijn zomen granaatappels in blauwpurper, roodpurper en scharlaken, rondom op zijn zomen, zetten, en gouden belletjes overal daartussen….

Het blauwpurper in deze Bijbeltekst betreft de antieke bijbelse blauwe kleurstof die de mantels van koningen, priesters en eenvoudige Joden versierden en ook de tapijten in de tabernakel. Recente vooruitgang op het terrein van de archeologie, marine biologie en chemie, samen met historische en talmoedbronnen hebben de bron van de kleurstof geïdentificeerd als de kleine zeeslak Murex trunculus, of in het Hebreeuws de ‘hillazon’.  In de tijd van Jezus was deze slak er nog, maar is daarna verdwenen. De slak komt voor langs de noordelijke kust van Israël en de zuidelijke Libanese kust. Een aantal jaren geleden is er door een visser ‘per toeval’ een slak of schelp gevonden met deze blauwe kleur. De verfstof is een van de meest kleurvaste verven die bestaan. Het blijkt vrijwel onmogelijk de verf te verwijderen, zelfs niet na het lang gebleekt te hebben. De kleurstof is aanvankelijk geel, maar onder invloed van het zonlicht kleurt het geel helder blauw. Velen hebben door de eeuwen geprobeerd de blauwe verf te produceren. Pas in 1980 ontdekte een Israëlische chemicus, Otto Einer, dat de invloed van zonlicht nodig was om de blauwe kleur te produceren.

Rode koe

Tijdens een bezoek aan de Verenigde Staten presenteerde Rabbi Chaim Richman van het Tempel Instituut de bouwtekeningen voor de herbouw van een deel van de Derde Tempel met daarbij ook de Kamer van de Gehouwen Steen (zie video), de toekomstige zetel van het Sanhedrin, een centraal onderdeel van het Tempel complex. Richman noemde ooit: “Het Joodse leven zonder Tempel als vissen zonder water”.

Ook verschijnen er met regelmaat artikelen dat men een rode vaars gevonden heeft (video). Een driejarige rode vaars is nodig voor de reinigingsrituelen in de Tempel. De vaars moet echter zonder enig gebrek zijn. ‘Spreek tot de Israëlieten dat zij een rode koe zonder enig gebrek bij u moeten brengen, waaraan geen onvolkomenheid is, waarop nog geen juk is gekomen’ (Numeri 19:2).

De eerste heeft Mozes voorbereid. De as daarvan was voldoende tot na de Babylonische ballingschap. De tweede was door de Schriftgeleerde Ezra voorbereid en de resterende rode kalveren door de priesters in de tijd van de Tweede Tempel. Een rode vaars is uitzonderlijk zeldzaam want in de Joodse geschiedenis zijn er slechts negen rode kalveren geweest, die voor reinigingsrituelen geschikt waren. Reeds in het jaar 2000 dacht men een rode vaars gevonden te hebben, maar die moest worden afgekeurd vanwege twee haartjes die een afwijkende kleur hadden. Ook mag het dier niet ouder dan vier jaar zijn.

In Bijbelse tijden werd de rode vaars compleet verbrand, door de priester, buiten de Tempel. Dat gebeurde op de Olijfberg. Daarna werd de as gemengd met water en werd dat het reinigingswater genoemd, waardoor mensen gereinigd werden. Dan pas konden ze de Tempel binnengaan. Zonder een rode vaars was de Joodse eredienst op de Tempelberg onmogelijk.