Archeologie: De Grot van Zedekia in Jeruzalem

Een hond speelde de hoofdrol bij de herontdekking van deze grot. In de winter van 1854 zocht de zendeling James Turner Barkley naar de grot, en bij een wandeling verdween zijn hond, die vuil bij de muur opgroef, in een gat in de grond.

De volgende dag kwam hij terug met zijn zonen en onderzocht de grot bij het licht van fakkels, waarbij hij een skelet en vleermuizen aantrof. Samen met bevriende onderzoekers van het Palestine Exploration Fund begon hij aan een onderzoek van de grot, die sterk tot de verbeelding van geleerden en onderzoekers sprak.
De grot bleek een uitgebreid grottenstelsel te zijn, dat 20.000 m2 besloeg onder de moslimwijk van de Oude Stad van Jeruzalem, met een lengte van vijf huizen­blokken. Vanaf de ingang ligt het verste punt op 200 meter, en de maximale breedte is 100 meter. De diepte is gewoonlijk 9 meter beneden straatniveau. De ingang is nabij de Damascus­poort, en het is een van de toeris­tische attracties van Jerusalem geworden.

Maar wat was dit voor grot, die 300 jaar vergeten was geweest?
Alleen de ingang van de grot is een natuurlijk verschijn­sel. De grot zelf is in een periode van duizen­den jaren uitgehakt in de bodem van kalksteen, die sterke, maar goed bewerkbare stenen oplevert die bestand zijn tegen erosie.

Volgens de legende, verteld door de Bijbel-commentator Rashi, was dit de grot waardoor de Bijbelse koning Zedekia zonder succes probeerde Jeruzalem te ontvluchten, toen de Babyloniërs de stad in 586 voor Christus veroverden. Dat bezorgde hem de naam Zedekia’s Grot.

De andere bijnaam van de grot is Salomo’s steengroeve. De vrijmetselaars van Israël houden hier jaarlijks een geheimzinnige ceremonie omdat zij koning Salomo beschouwen als de oorspronkelijke vrijmetselaar.
Maar het is waarschijnlijker dat de stenen die hier werden uitgehakt werden gebruikt voor de Tweede Tempel uit de vierde eeuw voor Christus, en voor de bouwwerken van koning Herodes zoals de steunmuur rond het Tempel­plein (zoals de Westelijke Muur), dan voor de Eerste Tempel van Salomo uit de negende eeuw v. Chr.

Toeristische attractie
In 1907 werd de steengroeve weer even gebruikt, om stenen te leveren voor de Ottomaanse klokketoren bover de Jaffapoort. Verder gebeurde er niet veel, totdat de grot in de jaren 1920 een toeristische attractie werd. In de jaren 1980 legde de Jerusalem Foundation begaanbare paden aan en installeerde verlichting ten behoeve van de toeristen. In de grote hal van de grot (foto) worden bijzondere muzikale optredens uitgevoerd.

In 1968 beweerde een inwoner van Jeruzalem dat zijn grootvader drie kisten goud had begraven in de Grot van Zedekia. Hij bood een kwart van de buit aan de regering aan als deze een opgraving zou financieren. Er werd niets gevonden.

Bronnen: Israel21c; en.wikipedia
Foto: Tripadvisor.com.