Terwijl we vorige week de gerestaureerde restanten van de oude plaats Avdat bekeken, bezoeken we nu het natuurpark Ein Avdat, een oase met een waterval en een canyon of kloof in het hart van de Negev woestijn, ten zuiden van kibboets Sde Boker.
In de naam Ein Avdat is Ein (spreek uit ‘een’) het Hebreeuwse en Arabische woord voor een waterbron, en Avdat verwijst naar de stad Avdat, die ten zuiden van de bron lag.
De kloof van Ein Avdat is een onderdeel van Nachal Tzin, met een lengte van 120 km de grootste wadi (droge rivierbedding) van de Negev, die begint bij de Ramonkrater en vandaar naar het noorden en oosten loopt. De diepe kloof bij Ein Avdat is in de loop van vele eeuwen in de kalksteenrotsen uitgesleten door erosie. Kennelijk heerste er toen een vochtiger klimaat dan we nu ondervinden. De diepe kloof vormde een duidelijke zuidgrens van het beloofde land. Ten zuiden ervan was het gebied van Edom, staat beschreven in Numeri 34:3-4.
Enkele bronnen leveren het gehele jaar door vers water, wat zorgt voor een unieke omgeving met bomen, planten, vogels en wild. In de rotswanden zijn cellen te zien, die in de Byzantijnse periode (5e-6e eeuw) zijn uitgehakt door monniken die de eenzaamheid zochten.
De woestijn van Tzin wordt genoemd in Numeri 13:21 als beginpunt van de reis van de twaalf verspieders. Een reis die eindigde in ongeloof in Gods mogelijkheden om zijn beloften waar te maken, en 38 jaar zwerven door de wildernis. Numeri 20:1 vermeldt dat Mirjam daar stierf en werd begraven.
Het natuurpark met een oppervlakte van 4,8 km2 is in 1972 ingesteld. In de nabijheid bevindt zich ook het familiegraf van David en Paula Ben Goerion, een van de grondleggers en de eerste premier van de staat Israël. Hij geloofde dat de toekomst van de staat Israël was gelegen in het brengen van Joods leven naar de Negev. Daarom werd hij lid van kibboets Sde Boker, waar hij met zijn vrouw na zijn pensionering woonden, stierven en begraven werden.
Wees de eerste die reageert op "Archeologie: Ein Avdat, een oase in de Negev"